Masimo M-LNCS Série Mode D'emploi page 49

może być niedokładny lub urządzenie może wskazywać wartość zero.
• Czujnika nie należy stosować podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego lub w środowisku rezonansu magnetycznego.
• Silne źródła światła otoczenia, takie jak lampy chirurgiczne (zwłaszcza z ksenonowym źródłem światła), lampy bilirubinowe, światło fluorescencyjne, podczerwone lampy grzewcze oraz bezpośrednie światło słoneczne,
mogą zakłócać działanie czujnika.
• Aby zapobiec zakłóceniom spowodowanym przez światło otoczenia, należy upewnić się, że czujnik jest prawidłowo założony i w razie potrzeby zakryć miejsce założenia czujnika materiałem nieprzezroczystym.
Zaniechanie tego środka ostrożności w warunkach silnego światła otoczenia może spowodować niedokładne pomiary.
• Wysokie stężenia COHb lub MetHb mogą występować z pozornie normalnym stężeniem SpO
próbki krwi.
• Podwyższony poziom karboksyhemoglobiny (COHb) może prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższony poziom methemoglobiny (MetHb) będzie prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie bilirubiny całkowitej może prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Barwniki wewnątrznaczyniowe, takie jak zieleń indocyjaninowa lub błękit metylenowy lub barwniki i substancje zastosowane zewnętrznie, takie jak lakier do paznokci, paznokcie akrylowe, brokat itp., mogą
spowodować, że pomiary SpO będą niedokładne.
2
• Niedokładne odczyty SpO mogą być spowodowane przez ciężką niedokrwistość, niską perfuzję tętniczą lub artefakt spowodowany ruchem.
2
• Aby zapobiec uszkodzeniom, czujnika nie należy moczyć ani zanurzać w żadnym płynie.
• Czujnika nie należy w żaden sposób modyfikować lub zmieniać. Modyfikacja może wpłynąć na wydajność i (lub) dokładność.
• Nie należy podejmować prób ponownego używania u wielu pacjentów, przystosowania kabli pacjenta bądź czujników Masimo do ponownego użycia, ich odnawiania lub poddawania recyklingowi, gdyż procesy te mogą
spowodować uszkodzenie elementów elektrycznych, co potencjalnie może doprowadzić do obrażeń pacjenta.
• Wysokie stężenie tlenu może predysponować do występowania retinopatii u wcześniaków. Z tego powodu należy starannie wybrać górną wartość graniczną alarmu saturacji tlenem zgodnie z zatwierdzonymi
standardami klinicznymi.
INSTRUKCJE: CZUJNIK I KABEL
A) Wybór miejsca
• Należy zawsze wybierać miejsce o dobrej perfuzji, które całkowicie zasłoni okienko detektora czujnika.
• Miejsce przed umieszczeniem czujnika powinno zostać oczyszczone i wysuszone.
Czujniki dla wcześniaków M-LNCS, LNCS NeoPt, NeoPt-L, NeoPt-3 oraz NeoPt-500
• <1 kg Preferowanym miejscem jest stopa. W innym wypadku można użyć wewnętrznej oraz zewnętrznej części dłoni.
Czujniki dla noworodków/dorosłych M-LNCS, LNCS Neo, Neo-L oraz Neo-3
• <3 kg Preferowanym miejscem jest stopa. W innym wypadku można użyć wewnętrznej oraz zewnętrznej części dłoni.
• >40 kg Preferowanym miejscem jest palec środkowy lub serdeczny ręki niedominującej.
Czujniki dla niemowląt M-LNCS, LNCS Inf, Inf-L oraz Inf-3
• 3–20 kg Preferowanym miejscem jest paluch. W innym wypadku można użyć kciuka lub palca nogi znajdującego się obok palucha.
Czujniki dla dzieci M-LNCS, LNCS Pdtx oraz Pdtx-3
• 10–50 kg Preferowanym miejscem jest palec środkowy lub serdeczny ręki niedominującej.
Czujniki dla dorosłych M-LNCS, LNCS Adtx oraz Adtx-3
• >30 kg Preferowanym miejscem jest palec środkowy lub serdeczny ręki niedominującej.
B) Mocowanie czujnika do pacjenta
1. Otworzyć woreczek i wyjąć czujnik. Zdjąć opakowanie ochronne z czujnika, jeśli jest obecne.
WCZEŚNIAKI (<1 kg) oraz NOWORODKI (<3 kg)
2. Zobacz Ryc. 1a. W przypadku skóry wrażliwej lepkość taśmy samoprzylepnej klasy medycznej można ograniczyć lub wyeliminować, umieszczając w miejscach samoprzylepnych waciki bawełniane lub gazę. Punkt ten nie
dotyczy czujnika NeoPt-500.
3. Zobacz Ryc. 1b. Pokierować kabel czujnika w taki sposób, aby był skierowany w stronę od pacjenta lub biegł wzdłuż dolnej części stopy. Umieścić detektor wyłącznie na podbiciu bocznej strony podeszwy równo z czwartym
palcem nogi. W innym wypadku detektor można umieścić na górnej części stopy (nie przedstawiono). Do uzyskania dokładnych danych niezbędne jest pełne zasłonięcie okienka detektora.
4. Zobacz Ryc. 1c. Owinąć opaskę samoprzylepną/piankową wokół stopy i upewnić się, że okienko emitera (czerwona gwiazdka) jest ustawione bezpośrednio naprzeciwko detektora. Podczas mocowania opaski
samoprzylepnej/piankowej w celu zabezpieczenia czujnika należy uważać, aby zachować odpowiednie wyrównanie detektora i okienka emitera.
5. Zobacz Ryc. 1d. Sprawdzić poprawność ułożenia i poprawić je w razie potrzeby.
NIEMOWLĘTA (3–20 kg)
2. Zobacz Ryc. 2a. Pokierować kabel czujnika w taki sposób, aby był skierowany w stronę od pacjenta lub biegł wzdłuż dolnej części stopy. Ustawić detektor wyłącznie na podbiciu palucha. Do uzyskania dokładnych danych
niezbędne jest pełne zasłonięcie okienka detektora.
3. Zobacz Ryc. 2b. Owinąć opaskę samoprzylepną wokół palca nogi i upewnić się, że okienko emitera (czerwona gwiazdka) jest ustawione w górnej części palca nogi bezpośrednio naprzeciwko detektora.
4. Zobacz Ryc. 2c. Sprawdzić poprawność ułożenia i poprawić je w razie potrzeby.
DZIECI (10–50 kg) oraz DOROŚLI (>30 kg)
2. Zobacz Ryc. 3a. Ustawić kabel czujnika w taki sposób, aby najpierw można było umieścić detektor. Umieścić koniuszek palca na przerywanej linii w taki sposób, aby opuszka palca ręki zakrywała okienko detektora. Zobacz
Ryc. 3b. Przycisnąć jednocześnie samoprzylepne skrzydełka do palca. Do uzyskania dokładnych danych niezbędne jest pełne zasłonięcie okienka detektora.
3. Zobacz Ryc. 3c. Zawinąć czujnik wokół palca z okienkiem emitera (czerwona gwiazdka) ustawionym nad paznokciem. Zawinąć jednocześnie skrzydełka wokół palca. Zobacz Ryc. 3d. Po prawidłowym założeniu emiter i
detektor powinny być wyrównane w pionie.
4. Sprawdzić poprawność ułożenia czujnika i poprawić je w razie potrzeby (czarne linie powinny być wyrównane).
C) Mocowanie czujnika do kabla pacjenta
M-LNCS
Zobacz Ryc. 4. Włożyć całkowicie złącze czujnika do złącza kabla pacjenta i zablokować na miejscu.
LNCS
Zobacz Ryc. 5. Włożyć całkowicie złącze czujnika do złącza kabla pacjenta (1). Całkowicie zamknąć pokrywę ochronną (2).
Ponowne mocowanie
DOROŚLI oraz DZIECI
• Jeżeli okienka emitera i detektora są czyste oraz taśma samoprzylepna nadal przylega do skóry, czujnik można ponownie zastosować u tego samego pacjenta.
NIEMOWLĘ oraz NOWORODEK
• Zobacz Ryc. 6a. Klapki samoprzylepne dołączone do czujników M-LNCS, LNCS Inf, Inf-L, Inf-3, Neo, Neo-L oraz Neo-3 to dwustronne klapki samoprzylepne stosowane wówczas, gdy taśmy samoprzylepne elementów
optycznych nie są już lepkie.
• Zobacz Ryc. 6b. Umieścić klapkę samoprzylepną nad każdym okienkiem czujnika z białym obszarem znajdującym się na zewnątrz obszaru samoprzylepnego, w sposób pokazany na ilustracji, i zdjąć papier ochronny z każdej
klapki, a następnie ponownie umieść czujnik na tym samym pacjencie.
• Zobacz Ryc. 6c. Gdy taśma samoprzylepna na pierwszym zestawie klapek nie jest już lepka, można zastosować drugi zestaw. Na każdym okienku można zastosować do 3 zestawów klapek samoprzylepnych umieszczanych
jedna na drugiej.
• Jeżeli taśma samoprzylepna nie przylega już do skóry, należy użyć nowego czujnika.
UWAGA: Podczas zmiany miejsc stosowania lub ponownego mocowania czujnika należy najpierw odłączyć czujnik od kabla pacjenta.
Odłączanie czujnika od kabla pacjenta
M-LNCS
Zobacz Ryc. 7. Mocno pociągnąć złącze czujnika w celu odłączenia go od kabla pacjenta.
LNCS
Zobacz Ryc. 8. Podnieść pokrywę ochronną, aby uzyskać dostęp do złącza czujnika. Mocno pociągnąć złącze czujnika w celu odłączenia od kabla pacjenta.
PRZESTROGA
Aby zapobiec uszkodzeniom, czujnika nie należy moczyć lub zanurzać w żadnym płynie. Nie należy podejmować prób sterylizacji przez napromieniowanie, za pomocą pary, w autoklawie ani żadną metodą inną niż sterylizacja
tlenkiem etylenu, zgodnie ze wskazaniem.
STERYLIZACJA
Czujniki M-LNCS, LNCS Adtx, Adtx-3, Pdtx, Pdtx-3, Neo, Neo-L, Neo-3, NeoPt, NeoPt-L, NeoPt-3, NeoPt-500, Inf, Inf-L oraz Inf-3 zostały zwalidowane do sterylizacji za pomocą tlenku etylenu (EO). Podczas procesu sterylizacji
czujniki mogą pozostać w woreczkach lub zostać zawinięte w opakowania do sterylizacji. W przypadku stosowania opakowań do sterylizacji należy korzystać wyłącznie z opakowań dopuszczonych przez FDA. Zwalidowano
następujący cykl sterylizacji:
Parametry obróbki wstępnej
Temperatura
Wilgotność względna
Ustawiony punkt próżni
Czas obróbki wstępnej
Parametry sterylizacji
Temperatura
Wilgotność względna
Stężenie tlenku etylenu
Czas ekspozycji na gaz (pełny cykl)
M-LNCS, LNCS Adtx, Adtx-3, Pdtx lub Pdtx-3 zawinięte bądź umieszczone w woreczku
M-LNCS, LNCS Inf, Inf-L, Inf-3, Neo, Neo-L, Neo-3, NeoPt, NeoPt-L, NeoPt-3 lub NeoP-500 umieszczone w woreczku
M-LNCS, LNCS Inf, Inf-L, Inf-3, Neo, Neo-L, Neo-3, NeoPt, NeoPt-L, NeoPt-3 lub NeoPt-500 zawinięte
. Jeśli spodziewane są podwyższone stężenia COHb lub MetHb, należy wykonać analizę laboratoryjną (CO-oksymetrię)
2
.
2
.
2
.
2
49
54°C
40%
1,3 psia
30 minut
54°C
40%
600–750 mg/l
120 minut
120 minut
180 minut
37945/8955A-0715