Spectranetics AngioSculpt X Mode D'emploi page 69

Interakcje leku
Cewnik AngioSculpt®X nie był oceniany w żadnych innych badaniach
recenzowanych przez innych naukowców. W związku z tym należy
sprawdzić interakcje z paklitakselem w instrukcjach stosowania
wszystkich równocześnie stosowanych leków. Podczas używania
cewnika AngioSculpt®X u pacjenta przyjmującego lek o znanych
interakcjach z paklitakselem albo podczas inicjowania terapii lekowej u
pacjenta, który niedawno był poddawany leczeniu przy użyciu cewnika
AngioSculpt®X, należy uwzględnić możliwość wystąpienia miejscowych
i ogólnoustrojowych interakcji leków. Paklitaksel jest metabolizowany
przez izoenzymy CYP2C8 i CYP3A4 cytochromu P450 i stanowi substrat
glikoproteiny P. Środki, które konkurują z tymi izoenzymami lub hamują
ich działanie mogą skutkować podwyższonym stężeniem paklitakselu.
Należy zachować ostrożność podczas podawania paklitakselu wraz ze
znanymi substratami lub inhibitorami izoenzymów CYP2C8 i CYP3A4
cytochromu P450, szczególnie kiedy nie są dostępne żadne wiarygodne
dane kliniczne świadczące o skutkach interakcji międzylekowych.
Rakotwórczość, genotoksyczność i toksyczność reprodukcyjna
Nie opublikowano żadnych długoterminowych badań na zwierzętach,
w których oceniano potencjał karcynogenny paklitakselu. Nie ma też
żadnych adekwatnych i dobrze kontrolowanych badań na temat skutków
paklitakselu u kobiet w ciąży lub u mężczyzn zamierzających zostać
ojcami. Mechanizm działania paklitakselu obejmuje zakłócenie proliferacji
komórek przez stabilizację mikrotubul, co może skutkować utratą
chromosomów w trakcie podziału komórki. Paklitaksel nie wykazywał
mutageniczności w teście Amesa ani w próbach CHO/HGPRT i próbach
Salmonelli, ale wykazano, że jego pośrednie działanie powoduje
fragmentację DNA w testach mikrojądrowych in vitro i in vivo.
Istniały także doniesienia wskazujące, że paklitaksel powoduje aberracje
chromosomowe w pierwotnych limfocytach człowieka.
Lekarz prowadzący powinien dokonać bilansu potencjalnych korzyści
medycznych zastosowania cewnika AngioSculpt®X oraz potencjalnych
zagrożeń genotoksycznych i reprodukcyjnych.
VII. DZIAŁANIA NIEPOŻADANE
Do możliwych skutków niepożądanych należą między innymi:
• Zgon
• Atak serca (ostry zawał
mięśnia sercowego)
• Całkowita okluzja leczonej
tętnicy wieńcowej
• Rozszczepienie,
perforacja, rozerwanie
lub uraz tętnicy wieńcowej
• Tamponada osierdziowa
• Braku powrotu/powolny
powrót prawidłowej perfuzji
naczynia poddanego
zabiegowi
• Doraźne obejście tętnicy
wieńcowej (CABG)
• Doraźna przezskórna
interwencja wieńcowa
• CVA/udar
• Pseudotętniak
• Restenoza rozszerzonego
naczynia
• Niestabilna dusznica
• Zakrzep z zatorami lub
zatrzymane komponenty
wyrobu wyrobu
Mogą też wystąpić inne dotychczas nieznane zdarzenia niepożądane.
VIII. PODSUMOWANIE BADANIA KLINICZNEGO
Wieloośrodkowe badanie kliniczne z podaniem leku po raz
pierwszy człowiekowi
SCHEMAT BADANIA
PATENT-C był pierwszym prospektywnym, pojedynczo zaślepionym
wieloośrodkowym badaniem klinicznym z randomizacją i grupą
kontrolną, z podaniem leku po raz pierwszy człowiekowi, porównującym
nowy balon tnący powlekany paklitakselem AngioSculpt z poza
tym identycznymi dostępnymi w handlu niepowlekanymi balonami
AngioSculpt u pacjentów z istotną (≥70%) restenozą tętnicy wieńcowej
P009923-D 22NOV19 (2019-11-22)
• Nieregularny rytm
pracy serca (arytmie,
w tym zagrażające życiu
arytmie komorowe)
• Ciężkie niskie
(niedociśnienie)/wysokie
(nadciśnienie) krwi
• Skurcz tętnicy wieńcowej
• Krwawienie lub krwiak
• Konieczność przetoczenia krwi
• Chirurgiczna korekta miejsca
dostępu naczyniowego
• Utworzenie ścieżki dla
przepływu krwi między
tętnicą i żyłą w pachwinie
(przetoka tętniczo-żylna)
• Reakcje lekowe, reakcje
alergiczne na barwik RTG
(środek kontrastowy)
• Zakażenie
• Reakcja alergiczna
na powłokę lekową
w niepowlekanym metalowym stencie. W ramach tego badania
oceniano skuteczność, bezpieczeństwo i ostrą tolerancję powlekanych
paklitakselem balonów AngioSculpt
w niepowlekanym metalowym stencie (BMS).
Do badania włączono łącznie 61 pacjentów w pięciu ośrodkach
klinicznych: 4 ośrodki w Niemczech i 1 ośrodek w Brazylii.
Trzydziestu trzech pacjentów losowo przydzielono do grupy leczenia
balonem powlekanym paklitakselem, a 28 pacjentów losowo
przydzielono do grupy kontrolnej. Przewidziana w protokole obserwacja
obejmowała angiogra ę wieńcową (QCA) wykonaną po 6 miesiącach po
procedurze odniesienia i obserwacji klinicznej po 30 dniach oraz 6, 12
i 24 miesiącach po procedurze odniesienia.
Zaślepione, niezależne laboratorium centralne wykonało analizę QCA
wszystkich lmów do procedury interwencyjnej, wszystkich 6-miesięcznych
angiogra i obserwacyjnych, rewaskularyzacji zmiany docelowej w trakcie
trwającej do 6 miesięcy rewaskularyzacji oraz innych nieplanowych
angiogra i lub ponownych interwencji w okresie do 6 miesięcy.
Ponadto, nieznająca przydziału do grup leczenia Komisja ds. Zdarzeń
Klinicznych (CEC) dokonała oceny wszystkich przypadków zgonu, zawału
serca, rewaskularyzacji urazu docelowego naczynia docelowego oraz
usterek wyrobu.
Głównym celem dotyczącym
obniżonej wewnątrzsegmentowej późnej utraty światła (LLL) w
grupie z balonem powlekanym w porównaniu z grupą z balonem
niepowlekanym po 6 miesiącach przy zastosowaniu analizy QCA.
Do drugorzędowych punktów końcowych należały: powodzenie
procedury, poważne niepożądane zdarzenia sercowe (MACE) w ciągu
6 miesięcy i indywidualne kliniczne punkty końcowe w postaci zgonu,
zakrzepicy w stencie, zawału i rewaskularyzacji wieńcowej w ciągu
6 miesięcy. Ponadto pacjenci byli obserwowani pod kątem tych samych
klinicznych punktów końcowych w postaci śmierci, zakrzepicy w stencie,
zawału serca i rewaskularyzacji wieńcowej w ciągu 12 miesięcy w celu
oceny długoterminowego bezpieczeństwa.
Wyniki były analizowane w oparciu o zamiar leczenia (ITT) i zgodnie
z protokołem badania. Populacja ITT składała się z pacjentów
zgrupowanych zgodnie z przydziałem randomizacyjnym, niezależnie
od aktualnie przyjmowanego leczenia. Populacja PP składała się
z pacjentów zgrupowanych zgodnie z aktualnie otrzymywanym
leczeniem. Wszystkich 28 pacjentów (i 30 zmian), zrandomizowanych
do grupy bez powlekania było skutecznie leczonych przy użyciu
niepowlekanego wyrobu AngioSculpt i kwali kowało się do włączenia
do analiz ITT i PP. Ponieważ 3 pacjentów w grupie z powlekaniem nie
otrzymało leczenia przy użyciu wyrobu powlekanego AngioSculpt,
3 z 33 pacjentów i urazów w populacji ITT z powlekaniem zostało
wyłączonych z populacji PP, co oznacza, że w populacji PP pozostało
30 pacjentów/urazów.
GŁÓWNY PUNKT KOŃCOWY SKUTECZNOŚCI
Późna utrata światła po 6 miesiącach
Badanie PATENT-C osiągnęło główny punkt końcowy badania
poświęconej wewnątrzsegmentowej LLL (wyliczonej jako różnica
między angiogra czną wewnątrzsegmentową minimalną średnicą
światła [MLD] bezpośrednio po procedurze i po 6 miesiącach obserwacji)
zgodnie z oceną QCA. Wartość LLL po 6 miesiącach w grupie z balonem
niepowlekanym wyniosła 0,48±0,51 dla analizy ITT i PP w porównaniu
z wartościami 0,17±0,40 (p = 0,01) i 0,12±0,26 (p = 0,009) odpowiednio
w grupach z powlekanym ITT i PP (Tabela 1).
w hamowaniu restenozy
skuteczności było wykazanie
69