Masimo Radius PPG Mode D'emploi page 63

Radius PPG™
Bezprzewodowe czujniki SpO
Wyłącznie do użytku przez jednego pacjenta
Przed użyciem tego produktu użytkownik powinien przeczytać i zrozumieć instrukcję obsługi urządzenia/monitora, wskazówki dotyczące korzystania
z chipa i odbiornika Radius PPG oraz niniejsze wskazówki dotyczące korzystania.
WSKAZANIA
Czujnik Masimo Radius PPG™ jest przeznaczony do ciągłego nieinwazyjnego monitorowania funkcjonalnego nasycenia tlenem hemoglobiny tętniczej (SpO
częstości tętna (PR).
Czujnik Masimo Radius PPG jest wskazany do ciągłego nieinwazyjnego monitorowania funkcjonalnego saturacji tlenem hemoglobiny tętniczej (SpO
tętna (PR) podczas stosowania u pacjentów dorosłych, dzieci i noworodków, zarówno w warunkach braku ruchu, jak i ruchu oraz w przypadku pacjentów o dobrej
lub słabej perfuzji w szpitalach, ośrodkach typu szpitalnego oraz w warunkach domowych.
Urządzenia z technologią Masimo mogą być stosowane tylko z czujnikami i kablami Masimo.
PRZECIWWSKAZANIA
Stosowanie czujników Radius PPG przeciwwskazane u pacjentów, którzy wykazują reakcje alergiczne na produkty wykonane z gumy piankowej i (lub) taśmę
samoprzylepną.
OPIS
Czujnik Radius PPG składa się z trzech części:
• Bezprzewodowy odbiornik Radius PPG
(dostarczany oddzielnie, patrz Wskazówki dotyczące
korzystania z chipa PPG Radius i odbiornika)
Radius PPG jest czujnikiem bezprzewodowym do użytku z urządzeniami wyposażonymi w technologię Masimo MX w wersji 7.14.8.x. lub nowszej. W celu
uzyskania informacji na temat zgodności określonych urządzeń i modeli czujników należy skonsultować się z producentem urządzenia. Każdy producent
urządzenia jest odpowiedzialny za określenie, czy wyprodukowane przez niego urządzenia są zgodne z danym modelem czujnika.
OSTRZEŻENIA, PRZESTROGI I UWAGI
• Wszystkie czujniki i kable są przeznaczone do stosowania z konkretnymi monitorami. Przed zastosowaniem należy zweryfikować zgodność monitora, kabla
i czujnika, gdyż w przeciwnym razie może dojść do pogorszenia wydajności i (lub) obrażeń ciała pacjenta.
• Czujnik nie powinien mieć widocznych wad, przebarwień ani uszkodzeń. Należy zaprzestać stosowania czujnika, jeśli jest on przebarwiony lub uszkodzony.
Nigdy nie należy stosować czujnika uszkodzonego lub z odsłoniętymi obwodami elektrycznymi.
• W celu zapewnienia odpowiedniego przylegania, krążenia, ciągłości skóry i prawidłowego ułożenia optycznego miejsce pomiaru należy sprawdzać często
lub zgodnie z zasadami obowiązującymi w danej placówce.
• Nie należy zostawiać elementów czujnika bez nadzoru w pobliżu dzieci. Małe przedmioty mogą stwarzać zagrożenie udławieniem.
• W przypadku pacjentów o słabej perfuzji należy zachować ostrożność, ponieważ rzadkie przemieszczanie czujnika może spowodować nadżerki skóry
i martwicę na skutek ucisku. U pacjentów o słabej perfuzji miejsce należy sprawdzać co jedną (1) godzinę i przemieszczać czujnik, jeśli wystąpią objawy
niedokrwienia tkanki.
• Należy rutynowo kontrolować krążenie dystalne do miejsca umieszczenia czujnika.
• Miejsce zamocowania paska czujnika należy sprawdzać często lub zgodnie z protokołem klinicznym w celu zapewnienia odpowiedniego zamocowania,
krążenia i integralności skóry.
• Podczas słabej perfuzji miejsce umieszczenia czujnika wymaga częstej kontroli pod kątem objawów niedokrwienia tkanki, co może prowadzić do martwicy
spowodowanej uciskiem.
• W przypadku bardzo słabej perfuzji w monitorowanym miejscu odczyt może być niższy niż zasadnicza saturacja krwi tętniczej tlenem.
• Czujnika nie należy mocować w miejscu pomiaru za pomocą taśmy, ponieważ może to ograniczyć przepływ krwi i spowodować niedokładne odczyty.
Zastosowanie dodatkowej taśmy może spowodować uszkodzenie skóry i (lub) martwicę wywołaną uciskiem bądź uszkodzenie czujnika.
• Zbyt ciasno założone czujniki lub te, pod którymi wystąpił obrzęk, mogą powodować błędne odczyty i martwicę na skutek ucisku.
• Nieprawidłowo umieszczone czujniki lub czujniki częściowo odłączone mogą spowodować niedokładne pomiary.
• Nieprawidłowe umieszczenie związane z niewłaściwym rodzajem czujnika może powodować niedokładne odczyty lub ich brak.
• Zastój żylny może powodować zaniżone odczyty rzeczywistej saturacji krwi tętniczej tlenem. Z tego powodu należy zapewnić prawidłowy odpływ żylny
z monitorowanego miejsca. Czujnik nie powinien znajdować się poniżej poziomu serca (np. czujnik na dłoni pacjenta leżącego w łóżku z ręką zwisającą
w kierunku podłogi).
• Tętnienia żylne (np. niedomykalność zastawki trójdzielnej) mogą spowodować błędne zaniżenie odczytów SpO
• Pulsacje pochodzące z balonu do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej mogą wpływać na wyświetlaną na ekranie pulsoksymetru częstość tętna. Należy
zweryfikować częstość tętna pacjenta na podstawie częstości akcji serca na EKG.
• Kabel czujnika należy starannie poprowadzić w taki sposób, aby ograniczyć prawdopodobieństwo zaplątania się lub uduszenia pacjenta.
• Należy unikać umieszczania czujnika na kończynach, na których jest założony cewnik tętniczy lub mankiet do pomiaru ciśnienia krwi.
• W przypadku stosowania pulsoksymetrii podczas naświetlania całego ciała należy utrzymywać czujnik poza polem promieniowania. Jeżeli czujnik jest narażony
na promieniowanie, w okresie aktywnej radiacji odczyt może być niedokładny lub nie być wyświetlany.
• Czujnika nie należy stosować podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego lub w środowisku rezonansu magnetycznego.
• Silne źródła światła otoczenia, takie jak lampy chirurgiczne (zwłaszcza z ksenonowym źródłem światła), lampy bilirubinowe, światło fluorescencyjne,
podczerwone lampy grzewcze oraz bezpośrednie światło słoneczne, mogą zakłócać działanie czujnika.
• Aby zapobiec zakłóceniom spowodowanym przez światło otoczenia, należy upewnić się, że czujnik jest prawidłowo założony i w razie potrzeby zakryć
miejsce założenia czujnika materiałem nieprzezroczystym. Zaniechanie tego środka ostrożności w warunkach silnego światła otoczenia może spowodować
niedokładne pomiary.
• Podwyższone stężenie karboksyhemoglobiny (COHb) może prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie methemoglobiny (MetHb) będzie prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie bilirubiny całkowitej może prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Wysokie stężenia COHb lub MetHb mogą występować z pozornie prawidłowym stężeniem SpO
należy wykonać analizę laboratoryjną (CO-oksymetrię) próbki krwi.
• Palce o nieprawidłowej budowie, barwniki wewnątrznaczyniowe, takie jak zieleń indocyjaninowa i błękit metylenowy, lub barwniki i substancje stosowane
zewnętrznie, takie jak lakier do paznokci, paznokcie akrylowe, brokat itp., mogą prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Niedokładne odczyty SpO mogą być spowodowane ciężką niedokrwistością, niską perfuzją tętniczą, artefaktem ruchu, stanem hipokapnii lub hiperkapnii,
2
zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI).
• W przypadku stosowania wielu czujników Radius PPG przed monitorowaniem należy powtórzyć parowanie, aby zapewnić prawidłowe połączenie bezprzewodowe.
• Aby zapobiec uszkodzeniom, czujnika nie należy moczyć ani zanurzać w płynach.
• Czujnika nie należy w żaden sposób modyfikować ani zmieniać. Modyfikacja może wpłynąć na wydajność i (lub) dokładność.
• Nie należy podejmować prób ponownego używania u wielu pacjentów, przystosowania kabli pacjenta bądź czujników firmy Masimo do ponownego użycia,
ich odnawiania ani poddawania recyklingowi, gdyż procesy te mogą spowodować uszkodzenie elementów elektrycznych, co stwarza ryzyko zagrożenia dla
zdrowia pacjentów.
2
W S K A Z Ó W K I D O T Y C Z Ą C E K O R Z Y S TA N I A
LATEX Produkt został wykonany bez zastosowania lateksu naturalnego
PCX-2108A
02/13
• Chip wielokrotnego użytku Radius PPG
(dostarczany oddzielnie, patrz Wskazówki dotyczące
korzystania z chipa PPG Radius i odbiornika)
.
2
.
2
.
2
. Jeśli spodziewane są podwyższone stężenia COHb lub MetHb,
2
63
5%
• Czujnik samoprzylepny Radius PPG
.
2
.
2
10352C-eIFU-1219
p l
+70 C
-40 C
+1060 hPa - +500 hPa
795 mmHg - 375 mmHg
Niejałowy
NON
STERILE
5%-95% RH
LATEX
95%
%
),
2
) i częstości
2