• Czujnika nie należy stosować podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego ani w środowisku rezonansu
magnetycznego, ponieważ może to spowodować obrażenia fizyczne.
• Silne źródła światła otoczenia, takie jak lampy chirurgiczne (zwłaszcza z ksenonowym źródłem światła), lampy
bilirubinowe, światło fluorescencyjne, podczerwone lampy grzewcze oraz bezpośrednie światło słoneczne, mogą
zakłócać działanie czujnika.
• Aby zapobiec zakłóceniom spowodowanym przez światło otoczenia, należy upewnić się, że czujnik jest prawidłowo
założony i w razie potrzeby zakryć miejsce założenia czujnika materiałem nieprzezroczystym. Zaniechanie tego środka
ostrożności w warunkach silnego światła otoczenia może spowodować niedokładne pomiary.
• Niedokładne odczyty mogą być spowodowane przez zakłócenia elektromagnetyczne (EMI).
• Barwniki wewnątrznaczyniowe, takie jak zieleń indocyjaninowa lub błękit metylenowy, mogą spowodować
niedokładność lub brak odczytów.
• Wysokie stężenia COHb lub MetHb mogą występować z pozornie prawidłowym stężeniem SpO
podwyższone stężenia COHb lub MetHb, należy wykonać analizę laboratoryjną (CO-oksymetrię) próbki krwi.
• Podwyższony poziom karboksyhemoglobiny (COHb) może prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższony poziom methemoglobiny (MetHb) będzie prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie bilirubiny całkowitej może prowadzić do niedokładnych odczytów SpO
• Niedokładne odczyty SpO
skrajny artefakt spowodowany ruchem.
• Niedokładne odczyty SpO
Hb s, Hb c, krwinki sierpowate itd.
• Niedokładne odczyty SpO
chorobę naczyń obwodowych.
• Niedokładne odczyty SpO
lub hiperkapnii oraz ciężki skurcz naczyń lub hipotermię.
• Na odczyty SpO
mogą wpływać stany bardzo niskiej perfuzji w monitorowanym miejscu.
2
• Odczyty dostarczane z niskim wskaźnikiem pewności sygnału mogą nie być dokładne.
• Czujnika nie należy w żaden sposób modyfikować ani zmieniać. Modyfikacja może wpłynąć na wydajność i/lub dokładność.
• Czujniki należy wyczyścić przed ponownym zastosowaniem u kolejnego pacjenta.
• Aby zapobiec uszkodzeniom, złącza nie należy moczyć ani zanurzać w żadnym płynie.
• Nie należy podejmować prób sterylizacji przez napromieniowanie za pomocą pary wodnej, w autoklawie ani tlenkiem
etylenu, ponieważ spowoduje to uszkodzenie czujnika.
• Nie należy podejmować prób przystosowania kabli pacjenta bądź czujników Masimo do ponownego użycia, ich
odnawiania lub poddawania recyklingowi, gdyż te procesy mogą spowodować uszkodzenie elementów elektrycznych,
co potencjalnie może doprowadzić do obrażeń ciała pacjenta.
• Przestroga: Czujnik należy wymienić, gdy po wyczerpaniu czasu monitorowania pacjenta wyświetlany jest komunikat
o wymianie czujnika lub utrzymującej się niskiej wartości SIQ.
• Uwaga: Czujnik jest dostarczany z technologią X-Cal® w celu zminimalizowania ryzyka uzyskania niedokładnych
odczytów i nieoczekiwanej utraty monitorowania pacjenta. Czujnik zapewnia czas monitorowania pacjenta na poziomie
8760 godzin. Po wyczerpaniu czasu monitorowania pacjenta czujnik należy wymienić.
INSTRUKCJE
A. Wybór miejsca
• Preferowane miejsca pomiaru to płatek lub małżowina ucha.
• Miejsce przed umieszczeniem czujnika powinno zostać oczyszczone.
PRZESTROGA: Jeżeli wymagane jest dłuższe monitorowanie, zalecane jest użycie czujnika jednorazowego użytku RD SET.
PRZESTROGA: Przed użyciem czujnika należy upewnić się, że jest on fizycznie nienaruszony, przewody nie są pęknięte ani
postrzępione, a części są nieuszkodzone.
B. Mocowanie czujnika do pacjenta
1. W celu poprawienia perfuzji ucha należy energicznie pocierać płatek uszny przez 25–30 sekund. Płatek uszny można także
nasmarować kremem powodującym zaczerwienienie skóry (10%–30% metylosalicylanu oraz 2%–10% mentolu).
PRZESTROGA: Nie należy stosować silnych kremów rozszerzających naczynia takich jak pasta nitroglicerynowa.
2. Zobacz Ryc. 1. Przyczepić czujnik do małżowiny lub płatka ucha. Ustawić kabel w taki sposób, aby przebiegał wzdłuż szyi
w kierunku korpusu. Jeżeli czujnik RD SET TC-I nie jest odpowiednio dopasowany do ucha, należy rozważyć zastosowanie
w innym miejscu pomiaru czujnika jednorazowego użytku RD SET lub czujnika wielokrotnego użytku RD SET z klipsem
na palec.
PRZESTROGA: Jeżeli naprężenie sprężyny ulegnie obniżeniu na tyle, że możliwe będzie zsunięcie się lub przemieszczenie
czujnika z jego prawidłowego położenia na małżowinie lub płatku ucha, należy przerwać stosowanie tego czujnika usznego.
PRZESTROGA: Należy unikać ustawiania pacjenta w sposób wywołujący działanie nacisku zewnętrznego na czujnik
w miejscu pomiaru.
C. Mocowanie czujnika do kabla pacjenta
1. Zobacz Ryc. 2. Ustawić poprawnie złącze czujnika i włożyć całkowicie złącze czujnika do złącza kabla pacjenta.
2. Zobacz Ryc. 3. Całkowicie zamknąć pokrywę zatrzasku ochronnego.
D. Testy obciążeniowe i wysiłkowe
1. Przymocować czujnik RD SET TC-I do pacjenta, postępując zgodnie z etapami zamieszczonymi w części B (Mocowanie
czujnika do pacjenta).
2. Należy ograniczyć niepotrzebne ruchy czujnika podczas nadmiernych ruchów pacjenta. Za pomocą opaski na głowę
przeciągnąć czujnik uszny pod brodą i zabezpieczyć kabel pod opaską na głowę po przeciwnej stronie głowy niż położenie
czujnika usznego.
3. Przymocować klips do odzieży do ubrania pacjenta.
mogą być spowodowane przez ciężką niedokrwistość, bardzo niską perfuzję tętniczą lub
2
mogą być spowodowane przez hemoglobinopatie i zaburzenia syntezy, takie jak talasemie,
2
mogą być spowodowane przez chorobę naczynioskurczową, taką jak zespół Raynauda, oraz
2
mogą być spowodowane przez podwyższone stężenie dyshemoglobiny, stany hipokapnii
2
71
. Jeśli spodziewane są
2
.
2
.
2
.
2
9004D-eIFU-0519