Ostrzeżenia i środki ostrożności
Liofilizowane
H302: Szkodliwy w
przeciwciała
razie połknięcia.
Novocastra
H317: Może
Zawiera
powodować reakcję
mieszaninę: azydku
alergiczną skóry.
sodu (<10%),
H334: Może
benzylopenicyliny
powodować objawy
sodu (<10%),
alergii lub astmy
siarczanu
lub trudności
streptomycyny
w oddychaniu
(<10%). Słowa
w następstwie
sygnalizujące:
wdychania.
Niebezpieczeństwo.
H411: Działa
toksycznie na
organizmy wodne,
powodując
długotrwałe skutki.
EUH032: W kontakcie
z kwasami uwalnia
bardzo toksyczne
gazy.
Odczynnik został przygotowany z supernatantu hodowli tkankowej. Ponieważ jest to produkt biologiczny, podczas jego używania należy
zachować odpowiednie środki ostrożności.
Ten odczynnik zawiera azydek sodu. Karta charakterystyki jest dostępna na żądanie lub dostępna na stronie www.LeicaBiosystems.com
Wszelkie potencjalnie toksyczne składniki należy utylizować zgodnie z krajowymi lub lokalnymi przepisami.
Próbki przed i po utrwaleniu oraz wszelkie materiały narażone na kontakt z nimi należy traktować jak materiały potencjalnie zakaźne i
należy je utylizować z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności.
ustami i należy unikać kontaktu odczynników i preparatów ze skórą oraz błonami śluzowymi. W razie kontaktu odczynników lub próbek
ze szczególnie narażonymi miejscami przemyć miejsce kontaktu dużą ilością wody. Należy zasięgnąć porady lekarza.
Chronić odczynniki przed skażeniem drobnoustrojami, ponieważ może ono doprowadzić do zwiększonego barwienia niespecyficznego.
Zastosowanie okresów inkubacji i temperatur innych niż podano w instrukcji może spowodować błędne wyniki. Wszelkie zmiany tego
typu muszą zostać zweryfikowane przez użytkownika.
Ze względu na zbyt niską temperaturę ciekły azot powoduje oparzenia i w przypadku posługiwania się nim należy stosować odzież
ochronną, w tym rękawice i osłonę twarzy. Stosować w warunkach dobrej wentylacji.
Izopentan jest wysoce łatwopalny i szkodliwy w przypadku spożycia i wdychania. Działa drażniąco na skórę i oczy, a w dużym stężeniu
ma działanie narkotycznie.
Kontrola jakości
Różnice w przetwarzaniu tkanek i procedurach technicznych w laboratorium użytkownika mogą doprowadzić do znacznej zmienności
wyników, co oznacza konieczność dodatkowego przeprowadzania regularnych kontroli wewnętrznych.
Kontrole należy przeprowadzać na jak najszybciej zamrożonych świeżych próbkach z autopsji/biopsji/operacji chirurgicznej, taką samą
metodą, jaką badane są pobrane tkanki.
Tkankowa kontrola pozytywna
Stosowana w celu wskazania prawidłowo przygotowanych tkanek i prawidłowych technik barwienia.
W każdej serii barwienia każdy zestaw warunków testowych powinien uwzględniać jedną tkankową kontrolę pozytywną.
Do optymalnej kontroli jakości i do wykrywania niewielkich poziomów degradacji odczynników bardziej nadaje się tkanka o słabym
barwieniu pozytywnym niż tkanka o silnym barwieniu pozytywnym.
Tkankowa kontrola pozytywna powinna obejmować mięśnie szkieletowe.
Jeśli tkankowa kontrola pozytywna nie wykaże odpowiedniego barwienia pozytywnego, wyniki testu przeprowadzonego na próbkach
pobranych od pacjenta należy uznać za nieważne.
Tkankowa kontrola negatywna
Należy ją wykonać po tkankowej kontroli pozytywnej, aby sprawdzić swoistość znakowania docelowego antygenu przez przeciwciało
pierwszorzędowe.
Tkankowa kontrola negatywna nie została oceniona.
Ewentualnie tkankowa kontrola negatywna może obejmować różne typy komórek obecne w większości skrawków tkankowych, jednak
powinno to zostać zweryfikowane przez użytkownika.
Barwienie niespecyficzne, jeżeli jest obecne, zwykle ma charakter rozproszony. Na skrawkach wykonanych z materiału tkankowego
nadmiernie utrwalonego w formalinie można również zaobserwować sporadyczne barwienie tkanki łącznej. Do interpretacji
wyników barwienia należy używać nieuszkodzonych komórek. Komórki martwicze lub zdegenerowane często powodują barwienie
niespecyficzne.
Wyniki fałszywie pozytywne mogą pojawić się w następstwie nieimmunologicznego wiązania białek lub występowania
3
produktów reakcji substratów. Mogą być również spowodowane przez endogenne enzymy, takie jak pseudoperoksydaza (erytrocyty),
endogenna peroksydaza (cytochrom C) lub endogenna biotyna (np. wątroba, piersi, mózg, nerki), w zależności od zastosowanego
barwnika immunohistochemicznego. Aby odróżnić endogenną aktywność enzymatyczną lub niespecyficzne wiązanie enzymów od
swoistej immunoreaktywności, dodatkowe tkanki pacjenta mogą być barwione wyłącznie substratem chromogenem lub kompleksem
enzymatycznym (awidyna-biotyna, streptawidyna, znakowany polimer) i substratem-chromogenem. Jeśli w trakcie tkankowej kontroli
negatywnej nastąpi barwienie specyficzne, wyniki testu przeprowadzonego na próbkach pobranych od pacjenta należy uznać za nieważne.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P264: Dokładnie umyć ręce po użyciu.
P270: Nie jeść, nie pić i nie palić podczas używania produktu.
P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P284: W przypadku niedostatecznej wentylacji stosować indywidualne środki
ochrony dróg oddechowych.
P301+312: W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: W przypadku złego samopoczucia
skontaktować się z OŚRODKIEM KONTROLI ZATRUĆ/lekarzem.
P302+352: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Przemyć dużą ilością wody z
mydłem.
P304+340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH:
Wyprowadzić lub wynieść osobę poszkodowaną na świeże powietrze i umieścić w
pozycji umożliwiającej swobodne oddychanie.
P330: Wypłukać usta.
P333+313: W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć
porady lekarza.
P342+311: W przypadku w przypadku wystąpienia objawów ze strony układu
oddechowego: Skontaktować się z OŚRODKIEM KONTROLI ZATRUĆ/lekarzem.
P362+364: Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem.
P391: Zebrać wyciek.
P501: Zawartość/pojemnik zutylizować w punkcie zbiórki odpadów niebezpiecznych
lub specjalnych.
Podczas pobierania pipetą nie wolno zasysać odczynników
1
2
G-SARC-CE
Page 74