Masimo M-LNCS TC-I Mode D'emploi page 79

• Podwyższony poziom bilirubiny całkowitej może prowadzić do niedokładnych pomiarów SpO
• Barwniki wewnątrznaczyniowe lub zastosowane zewnętrznie barwienie mogą prowadzić do uzyskania niedokładnych
pomiarów SpO .
2
• Zbyt ciasno założone czujniki mogą powodować błędnie zaniżone odczyty.
• Zastój żylny może powodować zaniżone odczyty rzeczywistej saturacji krwi tętniczej tlenem. Dlatego należy zapewnić
prawidłowy odpływ żylny z monitorowanego miejsca. Czujnik nie powinien znajdować się poniżej poziomu serca.
• Tętnienia pochodzące z balonu do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej mogą się sumować z częstością tętna na ekranie
pulsoksymetru. Należy zweryfikować tętno pacjenta na podstawie częstości akcji serca na EKG.
• Tętnienia żylne (np. niedomykalność zastawki trójdzielnej, pozycja Trendelenberga) mogą spowodować błędnie zaniżone
odczyty.
• Czujnik nie powinien nosić widocznych uszkodzeń. Nigdy nie należy stosować czujnika uszkodzonego lub z odsłoniętymi
obwodami elektrycznymi.
• Kabel oraz kabel pacjenta należy starannie poprowadzić w taki sposób, aby ograniczyć prawdopodobieństwo zaplątania się lub
uduszenia pacjenta.
• W przypadku stosowania pulsoksymetrii podczas naświetlania całego ciała czujnik należy utrzymywać poza polem
radiacyjnym. Jeżeli czujnik jest narażony na promieniowanie, w okresie aktywnej radiacji odczyt może być niedokładny lub
urządzenie może wskazywać wartość zero.
• Nie należy stosować czujnika podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego.
• Silne źródła światła otoczenia, takie jak lampy chirurgiczne (zwłaszcza z ksenonowym źródłem światła), lampy bilirubinowe,
światło fluorescencyjne, podczerwone lampy grzewcze oraz bezpośrednie światło słoneczne mogą zakłócać działanie
czujnika.
• Aby zapobiec zakłóceniom spowodowanym przez światło otoczenia, należy upewnić się, że czujnik jest prawidłowo założony
i w razie potrzeby zakryć miejsce założenia czujnika materiałem nieprzezroczystym. Zaniechanie tego środka ostrożności
w warunkach silnego światła otoczenia może spowodować niedokładne pomiary.
• Aby zapobiec uszkodzeniom, złącza nie należy moczyć lub zanurzać w żadnym płynie. Nie należy podejmować prób
sterylizacji czujnika.
• Czujnika nie należy w żaden sposób modyfikować lub zmieniać. Zmiana lub modyfikacja może wpłynąć na wydajność i/lub
dokładność.
• Nie należy podejmować prób przystosowania kabli pacjenta bądź czujników Masimo do ponownego użycia lub poddawania
recyklingowi, gdyż te procesy mogą spowodować uszkodzenie elementów elektrycznych, co może doprowadzić do obrażeń
pacjenta.
• Przestroga: Czujnik należy wymienić po wyświetleniu komunikatu o konieczności wymiany czujnika lub gdy po wykonaniu
czynności związanych z rozwiązywaniem problemów dotyczących niskiej wartości SIQ, podanych w instrukcji obsługi
urządzenia monitorującego, jest stale wyświetlany komunikat o niskiej wartości SIQ podczas monitorowania kolejnych
pacjentów.
• Uwaga: Czujnik jest wyposażony w technologię X-Cal™ w celu zminimalizowania ryzyka uzyskania niedokładnych odczytów
i nieoczekiwanej utraty monitorowania pacjenta. Czujnik pozwala na monitorowanie pacjenta przez 8760 godzin. Po
upłynięciu czasu monitorowania pacjenta czujnik należy wymienić.
INSTRUKCJE
A) Wybór miejsca
• Preferowane miejsca pomiaru to płatek lub małżowina ucha.
• Miejsce przed umieszczeniem czujnika powinno zostać oczyszczone.
PRZESTROGA: Przed użyciem czujnika należy upewnić się, że jest on fizycznie nienaruszony, przewody nie są pęknięte bądź
postrzępione, a części są nieuszkodzone.
B) Mocowanie czujnika do pacjenta
1. W celu poprawienia perfuzji ucha należy energicznie pocierać płatek uszny przez 25–30 sekund. Płatek uszny można także
nasmarować kremem powodującym zaczerwienienie skóry (10–30% metylosalicylanu oraz 2–10% mentolu).
PRZESTROGA: Nie należy stosować silnych kremów rozszerzających naczynia, takich jak pasta nitroglicerynowa.
2. Zobacz Ryc. 1. Przyczepić czujnik do małżowiny lub płatka ucha. Ustawić kabel w taki sposób, aby przebiegał wzdłuż szyi
w kierunku korpusu. Jeżeli czujnik TC-I nie jest odpowiednio dopasowany do ucha, należy rozważyć zastosowanie w innym
miejscu pomiaru czujnika jednorazowego użytku lub czujnika wielokrotnego użytku z klipsem na palec firmy Masimo.
PRZESTROGA: Jeżeli naprężenie sprężyny ulegnie obniżeniu na tyle, że możliwe będzie zsunięcie się lub przemieszczenie czujnika
z jego prawidłowego położenia na małżowinie lub płatku ucha, należy przerwać stosowanie czujnika TC-I.
PRZESTROGA: Należy unikać ustawiania pacjenta w sposób wywołujący działanie nacisku zewnętrznego na czujnik w miejscu
pomiaru.
C) Mocowanie czujnika do kabla pacjenta
Złącze M-LNCS
1. Zobacz Ryc. 2. Ustawić złącze czujnika w kierunku złącza kabla pacjenta w sposób przedstawiony na ilustracji.
2. Zobacz Ryc. 3. Włożyć całkowicie złącze czujnika do złącza kabla pacjenta. Zamknąć pokrywę złącza czujnika na złączu
kabla pacjenta do momentu zablokowania się na miejscu.
Złącze LNCS
1. Zobacz Ryc. 4. Włożyć całkowicie złącze czujnika do złącza kabla pacjenta.
2. Zobacz Ryc. 5. Całkowicie zamknąć pokrywę ochronną.
79
.
2
5357F-eIFU-0817