ی ایسکیوپوبیک بچرخانید، برای فرو بردن از انگشت سبابه کمک بگیرید. فروبردن تا وقتی که
سوزن از داخل واژن بیرون بیاید ادامه می یابد. سوراخ مش را به داخل قالب سوزن وارد نموده و
.بازو را از داخل مسیری که ایجاد شده است به بیرون انتقال دهید
.عملیات و روش فوق را برای طرف دیگر بیمار (فورامن چپ) تکرار کنید
اگر سوراخ روی بازوی سیلیکونی مش در هنگام عبور از بافت بیمار پاره شد، یک نخ بخیه را به
انتهای بازوی مش گره زده سر آن را به سوراخ روی سوزن وصل نمائید. این حرکت باعث می شود
.عبور مش به راحتی امکان پذیر شود
توجه: قبل از عبور سوزن، لطف ا ً برش را با لمس انگشت سبابه و با لمس از داخل واژن امتحان
.کنید که از نظر آناتومیک در محل صحیحی قرار گرفته باشد
4. ثابت نمودن بدون کشش
بین مش و مجرای ادرار یک جفت قیچی متزنبوم قرار دهید این عمل تنظیم فشار را آسانتر
می نماید. بازوهای پری پوبیک را تا جایی که با مجرای ادرار – گردن مثانه تماس پیدا کند باال
بکشید. بخش اضافی پایینی مش را در قسمت پایین بریده و بدنه ی آنرا با دو نخ بخیه ی غیر
،قابل جذب به لیگامان های کاردینال یا یه ناحیه ی اپیکال دیواره ی واژن ثابت نمایید. سپس
را تا جایی که مش در تماس با مثانه قرار گیرد باال بکشید. در پایان بخش های
بازوهای
TOT
-اضافی بازوها را قطع کنید. دیواره ی واژن بدون بریدن بخش اضافی به روش مونتگمری (اورلپ
.رویهم قرار دادن) بسته می شود
وقتی بخش اول روی مش بخیه زده شد یک کوتریزاسیون سطحی روی دیواره ی واژن انجام می
شود تا از ایجاد کیست اپی تلیال جلوگیری شده، بهبود بافتی تسهیل گردد. لبه ی دوم روی لبه
.ی اول با نخ قابل جذب بخیه زده می شود
.مراقبت های بعد از عمل جراحی و درمان با صالحدید جراح انجام خواهد شد
:در مواردی که برداشتن ایمپالنت ضرورت پیدا کند، لطفا به موارد زیر توجه شود
مش پلی پروپیلن با بافت بیمار یکپارچه می شود، لذا برداشتن کامل مش ممکن است مشکل
.باشد
در صورتی که به دلیل وجود درد، برداشتن مش ضروری شود، پیشنهاد می شود همه قسمت
هایی که توسط جراح تحت فشار تشخیص داده می شود، برداشته شود. در اغلب موارد خطر
آسیب رسانی به اعضاء در خالل برداشتن مش ممکن است از منفعت های برداشتن مش بیشتر
.باشد، لذا در هر مورد، باید این امکان توسط جراح ارزیابی شده تصمیم گیری شود