Promedon Calistar P Instructions D'utilisation page 54

W razie wystąpienia następujących zaburzeń pacjentki muszą zwrócić się o pomoc
do chirurga:
• zaburzenia w oddawaniu moczu (utrudnione lub bolesne oddawanie moczu),
• bóle pochwy,
• gorączka,
• wydzielina surowicza, krwista lub ropna,
• krwawienie lub inne problemy,
• obstrukcja dróg moczowych,
• problemy jelitowe.
PROCEDURA CHIRURGICZNA
W zwyczajowy sposób przygotować pacjentkę do zabiegu chirurgicznego, a do
przewodu moczowego wprowadzić cewnik Foleya.
Implantację zestawu Calistar p wykonuje się zazwyczaj przy całkowitej anestezji.
profilaktyczne podanie antybiotyków jest możliwe z uwzględnieniem procedur
przyjętych w danym szpitalu.
Streszczenie procedury chirurgicznej jest podane w poniższych krokach:
1. Dysekcja przyodbytnicza
Wykonać dysekcję tylnej ściany pochwy.
Cięcie przez tylną ścianę pochwy wykonuje się od środka krocza w kierunku
wierzchołka pochwy (blizna po histerektomii) albo do poziomu przyczepu
przegrody odbytniczo-pochwowej na tylnym sklepieniu pochwy. Wykonać
tępą, obustronną dysekcję w kierunku kolca kulszowego, a po prawej stronie
zidentyfikować mięśnie kości ogonowej oraz więzadło krzyżowo-kolcowe. Taką
samą procedurę wykonać także po lewej stronie.
po obu stronach zidentyfikować więzadło odbytniczo-maciczne.
2. Wprowadzenie TAS (Tissue Anchoring System, system do kotwiczenia tkanki):
Elementy TAS wprowadza się do wyciągalnego prowadnika do wprowadzania
(RIG).
Wprowadzić TAS do przedniej ściany więzadła krzyżowo-kolcowego, do odległości
2,0 – 2,5 cm środkowo od kolca kulszowego (właściwy kierunek użycia nacisku
do wprowadzenia TAS jest pokazany na rys. 1). Chirurg musi wyszukać palcem
wskazującym i zidentyfikować więzadło oraz naprowadzić wyciągalny prowadnik
(RIG) do właściwego miejsca do implantacji. Elementy TAS należy umieścić
obustronnie, po jednym w każdym więzadle krzyżowo-kolcowym.
Rys. 1
3. Wprowadzenie implantu
Następnie należy przeciągnąć szwy z polipropylenu TAS przez postronne ramiona
implantu w odległości 1 cm od końca ramion.
Szwami nieprzyswajalnymi utworzyć kolejne trzy punkty unieruchamiające na
kranialnej części korpusu implantu. Szwy te unieruchomić w więzadle odbytniczo-
macicznym oraz na tylnej powierzchni pierścienia powięzi okołoszyjkowej.
Wysunąć implant kranialnie w kierunku więzadła krzyżowo-kolcowego za
pomocą wcześniej utworzonych węzłów ślizgowych na ramionach implantu, aż
osiągnie się korekcję defektu wierzchołka/tylnego. Implant musi leżeć na ścianie
odbytnicy luźno, bez zmarszczeń, i nie może być nadmiernie napięty. Nadmiar
długości materiału na kaudalnym końcu implantu można usunąć. Kaudalny koniec
unieruchomić przy pomocy trzech szwów nieprzyswajalnych w środku krocza.
Jeśli jest to możliwe technicznie, przekryć przednią część implantu za pomocą
reszty powięzi odbytniczo-pochwowej, co zapewni większą ochronę przed
narażeniem implantu. W zwyczajowy sposób zamknąć cięcie pochwowe,
preferencyjnie pojedynczymi szwami.
Chirurg odpowiada za opiekę i leczenie pooperacyjne.
W przypadku, gdy wymagane jest usunięcie implantu, należy pamiętać, że:
Siatka polipropylenowa ulega integracji z tkanką pacjenta, przez co całkowite jej
usunięcie może być trudne.
W przypadku, gdy usunięcie siatki jest niezbędne ze względu na ból, zalecamy
próbę przecięcia we wszystkich obszarach napięcia zidentyfikowanych przez
chirurga.
W większości przypadków ryzyko uszkodzenia narządów spowodowane
usuwaniem siatki może być wyższe niż korzyści związane z takim usunięciem, więc
każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie, a decyzja pozostawać w
gestii chirurga.
54