Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Ograniczenia ogólne
Badanie immunohistochemiczne to wieloetapowy proces diagnostyczny, który wymaga specjalistycznego szkolenia w zakresie doboru
odpowiednich odczynników i tkanek, utrwalania i przetwarzania tkanek, przygotowywania preparatów immunohistochemicznych oraz
interpretacji wyników barwienia.
Barwienie tkanek zależy od postępowania z tkanką i jej przetwarzania przed barwieniem. Nieprawidłowe utrwalanie, zamrażanie,
rozmrażanie, przemywanie, suszenie, podgrzewanie, ścinanie skrawków lub skażenie innymi tkankami lub płynami może powodować
artefakty, zatrzymywanie przeciwciał lub wyniki fałszywie negatywne. Niespójne wyniki mogą wynikać z różnic w metodach utrwalania i
zatapiania lub nieprawidłowości związanej z tkanką.
Nadmierne lub niepełne barwienie kontrastowe może negatywnie wpływać na właściwą interpretację wyników.
Kliniczną interpretację barwienia lub jego braku należy uzupełnić badaniami morfologicznymi oraz odpowiednimi kontrolami. Ocenę
powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog w kontekście historii choroby pacjenta oraz innych badań diagnostycznych.
Przeciwciała firmy Leica Biosystems Newcastle Ltd są przeznaczone do badania skrawków zamrożonych lub zatopionych w parafinie,
które utrwalono zgodnie z określonymi wymogami. Może wystąpić nieoczekiwana ekspresja antygenu, szczególnie w przypadku
nowotworów. Interpretacja kliniczna wybarwionych skrawków musi obejmować analizę morfologiczną oraz ocenę przeprowadzoną w
ramach odpowiednich kontroli.
Piśmiennictwo - ogólne.
1. National Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS). Protection of laboratory workers from infectious diseases
transmitted by blood and tissue; proposed guideline. Villanova, P.A. 1991; 7(9). Order code M29-P.
2. Battifora H. Diagnostic uses of antibodies to keratins: a review and immunohistochemical comparison of seven monoclonal and
three polyclonal antibodies. Progress in Surgical Pathology. 6:1–15. eds. Fenoglio-Preiser C, Wolff CM, Rilke F. Field & Wood, Inc.,
Philadelphia.
3. Nadji M, Morales AR. Immunoperoxidase, part I: the techniques and pitfalls. Laboratory Medicine. 1983; 14:767.
4. Omata M, Liew CT, Ashcavai M, Peters RL. Nonimmunologic binding of horseradish peroxidase to hepatitis B surface antigen: a
possible source of error in immunohistochemistry. American Journal of Clinical Pathology. 1980; 73:626.
5. Von Haefen C, Wieder T, Gillissen B et al. Ceramide induces mitochondrial activation and apoptosis via a bax-dependent pathway in
human carcinoma cells. Oncogene. 2002; 21(25):4009-4019.
6. Takes RP, Baatenburg de Jong RJ, Wijffels K et al. Expression of genetic markers in lymph node metastases compared with their
primary tumours in head and neck cancer. Journal of Pathology. 2001; 194:298-302.
7. Tweddle DA, Malcolm AJ, Cole M et al. p53 cellular localization and function in neuroblastoma. Evidence for defective G1 arrest
despite WAF1 induction in MYCN-amplified cells. American Journal of Pathology. 2001; 158(6): 2067-2077.
8. Ramani P and Lu Q-L. Expression of bcl-2 gene product in neuroblastoma. Journal of Pathology. 1994; 172:273-278.
9. Pezzella F, Tse AGD, Cordell JL et al. Expression of the bcl-2 oncogene protein is not specific for the 14;18 chromosomal
translocation. American Journal of Pathology. 1990; 137(2):225-232.
Zmiany wprowadzone do poprzedniego wydania
Skład odczynnika, Całkowite stężenie białka, Zalecenia dotyczące stosowania, Ostrzeżenia i środki ostrożności, Spodziewane wyniki.
Data publikacji
03 października 2018
4
BCL-2-L-CE
Page 52
Publicité
