Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Zaleca się stosowanie NCL-L-CEA-609 do wykrywania antygenu rakowo-płodowego w tkankach zdrowych i nowotworowych,
jako uzupełnienie konwencjonalnego badania histopatologicznego opartego na nieimmunologicznym barwieniu
histologicznym.
Ograniczenia ogólne
Badanie immunohistochemiczne to wieloetapowy proces diagnostyczny, który wymaga specjalistycznego szkolenia w zakresie doboru
odpowiednich odczynników i tkanek, utrwalania i przetwarzania tkanek, przygotowywania preparatów immunohistochemicznych oraz
interpretacji wyników barwienia.
Barwienie tkanek zależy od postępowania z tkanką i jej przetwarzania przed barwieniem. Nieprawidłowe utrwalanie, zamrażanie,
rozmrażanie, przemywanie, suszenie, podgrzewanie, ścinanie skrawków lub skażenie innymi tkankami lub płynami może powodować
artefakty, zatrzymywanie przeciwciał lub wyniki fałszywie negatywne. Niespójne wyniki mogą wynikać z różnic w metodach utrwalania i
zatapiania lub nieprawidłowości związanej z tkanką.
Nadmierne lub niepełne barwienie kontrastowe może negatywnie wpływać na właściwą interpretację wyników.
Kliniczną interpretację barwienia lub jego braku należy uzupełnić badaniami morfologicznymi oraz odpowiednimi kontrolami. Ocenę
powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog w kontekście historii choroby pacjenta oraz innych badań diagnostycznych.
Przeciwciała firmy Leica Biosystems Newcastle Ltd są przeznaczone do badania skrawków zamrożonych lub zatopionych w parafinie,
które utrwalono zgodnie z określonymi wymogami. Może wystąpić nieoczekiwana ekspresja antygenu, szczególnie w przypadku
nowotworów. Interpretacja kliniczna wybarwionych skrawków musi obejmować analizę morfologiczną oraz ocenę przeprowadzoną w
ramach odpowiednich kontroli.
Piśmiennictwo - ogólne.
1. National Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS). Protection of laboratory workers from infectious diseases
transmitted by blood and tissue; proposed guideline. Villanova, P.A. 1991; 7(9). Order code M29-P.
2. Battifora H. Diagnostic uses of antibodies to keratins: a review and immunohistochemical comparison of seven monoclonal and
three polyclonal antibodies. Progress in Surgical Pathology. 6:1–15. eds. Fenoglio-Preiser C, Wolff CM, Rilke F. Field & Wood, Inc.,
Philadelphia.
3. Nadji M, Morales AR. Immunoperoxidase, part I: the techniques and pitfalls. Laboratory Medicine. 1983; 14:767.
4. Omata M, Liew CT, Ashcavai M, Peters RL. Nonimmunologic binding of horseradish peroxidase to hepatitis B surface antigen: a
possible source of error in immunohistochemistry. American Journal of Clinical Pathology. 1980; 73:626.
5. Chhieng DC, Rodriguez-Burford C, Telley LI, et al. Expression of CEA, Tag-72 and Lewis-Y antigen in primary and metastatic lesions
of ovarian carcinoma. Human Pathology. 2003; 34(10): 1016-1021.
6. Kass ES, Greiner JW, Kantor JA, et al. Carcinoembryonic antigen as a target for specific antitumor immunotherapy of head and neck
cancer. Cancer Research. 2002; 62(17): 5049-5057.
7. Tendler A, Kaufman HL, Kadish AS. Increased carcinoembryonic antigen expression in cervical intraepithelial neoplasia grade 3 and
in cervical squamous cell carcinoma. Human Pathology. 2000; 31(11): 1357-1362.
Zmiany wprowadzone do poprzedniego wydania
Wydanie pierwsze.
Data publikacji
05 października 2018
CEA-609-L-CE
Page 52
4
Publicité
