Leica Novocastra CD71 Mode D'emploi page 52

Chronić odczynniki przed skażeniem drobnoustrojami, ponieważ może ono doprowadzić do zwiększonego barwienia niespecyficznego.
Zastosowanie okresów inkubacji i temperatur innych niż podano w instrukcji może spowodować błędne wyniki. Wszelkie zmiany tego
typu muszą zostać zweryfikowane przez użytkownika.
Kontrola jakości
Różnice w przetwarzaniu tkanek i procedurach technicznych w laboratorium użytkownika mogą doprowadzić do znacznej zmienności
wyników, co oznacza konieczność dodatkowego przeprowadzania regularnych kontroli wewnętrznych.
Kontrole należy przeprowadzać jak najszybciej na świeżych próbkach z autopsji/biopsji/operacji chirurgicznej utrwalonych,
przetworzonych i zatopionych w parafinie, taką samą metodą, jaką badane są pobrane tkanki.
Tkankowa kontrola pozytywna
Stosowana w celu wskazania prawidłowo przygotowanych tkanek i prawidłowych technik barwienia.
W każdej serii barwienia każdy zestaw warunków testowych powinien uwzględniać jedną tkankową kontrolę pozytywną.
Do optymalnej kontroli jakości i do wykrywania niewielkich poziomów degradacji odczynników bardziej nadaje się tkanka o słabym
barwieniu pozytywnym niż tkanka o silnym barwieniu pozytywnym.
2
Tkankowa kontrola pozytywna powinna obejmować migdałek.
Jeśli tkankowa kontrola pozytywna nie wykaże odpowiedniego barwienia pozytywnego, wyniki testu przeprowadzonego na próbkach
pobranych od pacjenta należy uznać za nieważne.
Tkankowa kontrola negatywna
Należy ją wykonać po tkankowej kontroli pozytywnej, aby sprawdzić swoistość znakowania docelowego antygenu przez przeciwciało
pierwszorzędowe.
Zalecaną negatywną kontrolą tkankową jest język.
Ewentualnie tkankowa kontrola negatywna może obejmować różne typy komórek obecne w większości skrawków tkankowych, jednak
powinno to zostać zweryfikowane przez użytkownika.
Barwienie niespecyficzne, jeżeli jest obecne, zwykle ma charakter rozproszony. Na skrawkach wykonanych z materiału tkankowego
nadmiernie utrwalonego w formalinie można również zaobserwować sporadyczne barwienie tkanki łącznej. Do interpretacji
wyników barwienia należy używać nieuszkodzonych komórek. Komórki martwicze lub zdegenerowane często powodują barwienie
niespecyficzne. Wyniki fałszywie pozytywne mogą pojawić się w następstwie nieimmunologicznego wiązania białek lub występowania
3
produktów reakcji substratów. Mogą być również spowodowane przez endogenne enzymy, takie jak pseudoperoksydaza (erytrocyty),
endogenna peroksydaza (cytochrom C) lub endogenna biotyna (np. wątroba, piersi, mózg, nerki), w zależności od zastosowanego
barwnika immunohistochemicznego. Aby odróżnić endogenną aktywność enzymatyczną lub niespecyficzne wiązanie enzymów od
swoistej immunoreaktywności, dodatkowe tkanki pacjenta mogą być barwione wyłącznie substratem chromogenem lub kompleksem
enzymatycznych (awidyna-biotyna, streptawidyna, znakowany polimer) i substratem-chromogenem. Jeśli w trakcie tkankowej kontroli
negatywnej nastąpi barwienie specyficzne, wyniki testu przeprowadzonego na próbkach pobranych od pacjenta należy uznać za
nieważne.
Negatywna kontrola odczynnika
Aby przeprowadzić ocenę barwienia niespecyficznego oraz umożliwić lepszą interpretację barwienia specyficznego na każdym skrawku
z próbki pobranej od pacjenta należy przeprowadzić nieswoistą kontrolę negatywną odczynnika w miejscu wiązania przeciwciała
pierwszorzędowego.
Tkanka pacjenta
Próbki pobrane od pacjenta barwione NCL-L-CD71-309 należy badać jako ostatnie. Intensywność barwienia pozytywnego należy
oceniać w kontekście ewentualnego barwienia niespecyficznego tła w negatywnej kontroli odczynnika. Tak jak we wszystkich innych
badaniach immunohistochemicznych wynik ujemny oznacza, że antygen nie został wykryty, co jednak nie oznacza, że jest on nieobecny
w badanych komórkach/tkankach. W razie konieczności do identyfikacji reakcji fałszywie negatywnych należy wykorzystać panel
przeciwciał.
Oczekiwane wyniki
Tkanki prawidłowe
Klon 10F11 wykrył białko CD71 w cytoplazmie (ziarniste) i na błonie komórek prekursorowych erytroidalnych w szpiku kostnym,
komórkach nabłonkowych jelita krętego, jelita ślepego, jelita grubego, odbytnicy, śluzówki macicy, jajowodu i żołądka. Barwienie
stwierdzono również w komórkach zewnątrzwydzielniczych trzustki, komórkach kory nadnerczy, dystalnych kanalikach nerkowych,
komórkach piramidowych w korze mózgowej, komórkach Purkinjego i naczyniach krwionośnych w móżdżku, naczyniach krwionośnych
w zwojach podstawy i neuronach w obrębie hipokampa. Klony wybarwił również mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe, ośrodkach
rozmnażania migdałków, hepatocyty, trofoblasty łożyska, makrofagi pęcherzykowe i przewody w obrębie ślinianki przyusznej. Barwienie
stwierdzono także w pewnym odsetku komórek limfoidalnych w makrofagach śledziony i węzłów chłonnych. (Łączna liczba ocenionych
prawidłowych przypadków = 56).
Tkanki nieprawidłowe
Klon 10F11 wybarwił 4/4 guzy wątroby (w tym 2/2 raki wątrobowokomórkowe, 1/1 raka dróg żółciowych i 1/1 raka przerzutowego),
4/4 guzy jajników (w tym 1/1 złośliwego guza zarodkowego, 1/1 gruczolakoraka surowiczego, 1/1 raka jasnokomórkowego i 1/1
inwazyjnego raka płaskonabłonkowego), 3/4 guzy płuc (w tym 1/1 raka niedrobnokomórkowego, 1/1 raka płaskokomórkowego, 1/1 rak
wielkokomórkowego i 0/1 gruczolakoraków), 2/4 raki brodawkowate tarczycy, 2/2 naciekające raki przewodowe piersi, 2/2 gruczolakoraki
żołądka, 2/2 raki płaskonabłonkowe języka, 2/2 raki płaskonabłonkowe przełyku, 2/2 raki płaskonabłonkowe szyjki macicy, 2/2 nasieniaki,
2/2 gruczolakoraki okrężnicy, 2/2 gruczolakoraki odbytnicy, 1/2 guza mózgu (w tym 1/1 brodawczaka splotu naczyniówkowego i 0/1
gwiaździaków anaplastycznych), 1/2 guza przerzutowego nieznanego pochodzenia, 1/2 raka nerkowokomórkowe, 1/2 nowotwór skóry
(w tym 1/1 raka płaskonabłonkowego i 0/1 włókniakomięsaków skóry) i 1/1 raka płaskonabłonkowego krtani. Nie stwierdzono barwienia
w guzach grasicy (0/1) i guzach mózgu (0/2). (Łączna liczba ocenionych przypadków raków = 44).
Zaleca się stosowanie NCL-L-CD71-309 do wykrywania białka CD71 w tkankach zdrowych i rakowych, jako uzupełnienie
konwencjonalnego badania histopatologicznego opartego na nieimmunologicznym barwieniu histologicznym.
CD71-309
Page 51