Grootbedrijf Blz - marklin Kof II Mode D'emploi

1
Grootbedrijf
Deze locomotieven waren voor de bedoelde diensten bij lange na niet toerei-
kend. De DB gaf daarom al vanaf 1948 aan verschillende locomotieffabrieken
opdrachten voor nog eens 731 Köf II. De naoorlogse machines verschillen
uiterlijk en in de afmetingen niet van de vroegere series, maar kregen verschil-
lende verbeteringen in detail, o.a. gelast frames en opbouwen. Vanaf 1954
kregen bijna alle nieuwe Köf II seriematig persluchtremmen. Daardoor kon de
bestaande maximumsnelheid van 30 km/h verhoogd worden tot 45 km/h.
In de jaren vijftig liep parallel aan de nieuwe aanschaffingen een modernise-
ringsprogramma voor oudere machines. De overbrengingen en de motoren
werden in hoge mate gestandaardiseerd. Langzaamaan werd bij de meeste
machines de persluchtrem ingebouwd. Gedeeltelijk kregen de Köfs een
tweede hoofdluchtreservoir. Ook bouwde men rangeerkoppelingen in. Vanaf
1966 kregen de locs stuk voor stuk elektrische bellen en vanaf 1970 werden
de cabines aan de zijkant van ramen en deuren voorzien, zodat ze verwarmd
konden worden.
Bij de herbenaming in 1968 kregen de Köf II de volgende serienummers:
Serie 321 = mechan. rem, Vmax = 30 km/h
Serie 322 = persluchtrem, Vmax = 30 km/h
Serie 323/324 = persluchtrem, Vmax = 45 km/h
12 12
Op dit moment heeft de Deutsche Bahn meer dan 1.110 kleine locomotieven
uit vermogensgroep II in het bestand.
Niet alleen bij de DB, maar ook bij vele binnen- en buitenlandse maatschap-
pijen was en is de Köf II in dienst, bijv. in Zwitserland. Bovendien bij vele parti-
culiere maatschappijen, museumlijnen en industriële bedrijven.
De Köf 6124 werd in 1951 gebouwd. Deze loc was tot aan zijn buiten-dienst-
stelling achtereenvolgens in Hanau, Dillenburg, Opladen, Oberhausen-Oster-
feld Süd gestationeerd. In het begin van de tachtiger jaren werd de loc, als
museum-loc weer in de oorspronkelijke toestand, in de zwarte kleur en
opschriften volgens tijdperk III, gerestaureerd.