Barwienie tkanek zależy od postępowania z tkanką i jej przetwarzania przed barwieniem. Nieprawidłowe utrwalanie, zamrażanie,
rozmrażanie, przemywanie, suszenie, podgrzewanie, ścinanie skrawków lub skażenie innymi tkankami lub płynami może powodować
artefakty, zatrzymywanie przeciwciał lub wyniki fałszywie negatywne. Niespójne wyniki mogą wynikać z różnic w metodach utrwalania i
zatapiania lub nieprawidłowości związanej z tkanką
Nadmierne lub niepełne barwienie kontrastowe może negatywnie wpływać na właściwą interpretację wyników.
Kliniczną interpretację barwienia lub jego braku należy uzupełnić badaniami morfologicznymi oraz odpowiednimi kontrolami. Ocenę
powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog w kontekście historii choroby pacjenta oraz innych badań diagnostycznych.
Przeciwciała firmy Leica Biosystems Newcastle Ltd są przeznaczone do badania skrawków zamrożonych lub zatopionych w parafinie,
które utrwalono zgodnie z określonymi wymogami. Może wystąpić nieoczekiwana ekspresja antygenu, szczególnie w przypadku
nowotworów. Interpretacja kliniczna wybarwionych skrawków musi obejmować analizę morfologiczną oraz ocenę przeprowadzoną w
ramach odpowiednich kontroli.
Piśmiennictwo - ogólne.
1. National Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS). Protection of laboratory workers from infectious diseases
transmitted by blood and tissue; proposed guideline. Villanova, P.A. 1991; 7(9). Order code M29-P.
2. Battifora H. Diagnostic uses of antibodies to keratins: a review and immunohistochemical comparison of seven monoclonal and
three polyclonal antibodies. Progress in Surgical Pathology. 6:1–15. eds. Fenoglio-Preiser C, Wolff CM, Rilke F. Field & Wood, Inc.,
Philadelphia.
3. Nadji M, Morales AR. Immunoperoxidase, part I: the techniques and pitfalls. Laboratory Medicine. 1983; 14:767.
4. Omata M, Liew CT, Ashcavai M, Peters RL. Nonimmunologic binding of horseradish peroxidase to hepatitis B surface antigen: a
possible source of error in immunohistochemistry. American Journal of Clinical Pathology. 1980; 73:626.
5. Chen CC, Raikow RB, Sonmez-Alpan E et al. Classification of small B-cell lymphoid neoplasms using a paraffin section
immunohistochemical panel. Applied Immunohistochemistry Molecular Morphology. 2000; 8(1):1–11.
6. Hsi ED, Eisbruch A, Greenson JK et al. Classification of primary gastric lymphomas according to histologic features. American
Journal of Surgical Pathology. 1998; 22(1):17–27.
7. Chuang SS and Li CY. Useful panel of antibodies for the classification of acute leukemia by immunohistochemical methods in bone
marrow trephine biopsy specimens. American Journal of Clinical Pathology. 1997; 107(4):410–418.
8. Mason DY, Comans-Bitter WM, Cordell JL et al. Antibody L26 recognises an intracellular epitope on the B-cell-associated CD20
antigen. American Journal of Pathology. 1990; 136(6):1215–1222.
9. Cartun RW, Coles FB and Pastuszak WT. Utilization of monoclonal antibody L26 in the identification and confirmation of B-cell
lymphomas. A sensitive and specific marker applicable to formalin- and B5-fixed, paraffin-embedded tissues. American Journal of
Pathology. 1987; 129(3):415–421.
10. Norton AJ and Isaacson PG. Monoclonal antibody L26: an antibody that is reactive with normal and neoplastic B lymphocytes in
routinely fixed and paraffin wax embedded tissues. Journal of Clinical Pathology. 1987; 40:1405–1412.
11. Ishii Y, Takami T, Yuasa H et al. Two distinct antigen systems in human B lymphocytes: identification of cell surface and intracellular
antigens using monoclonal antibodies. Clinical Experimental Immunology. 1984; 58:183–192.
Zmiany wprowadzone do poprzedniego wydania
Skład odczynnika, Zalecenia dotyczące stosowania, Oczekiwane wyniki
Data publikacji
09 listopada 2018
.4
CD20-L26-L-CE
Page 52