7. Wsunąć zgodny giętki cewnik 0,038 cala po prowadniku i przy kontroli
fluoroskopowej wprowadzić prowadnik do wpustu żołądka.
8. Przesunąć prowadnik i giętki cewnik, aż końcówka cewnika znajdzie się przy
odźwierniku.
9. Przeprowadzić przez odźwiernik i przesunąć prowadnik i cewnik do
dwunastnicy oraz 10–15 cm poza więzadło Treitza.
10. Wyjąć cewnik i pozostawić prowadnik na miejscu.
Rozszerzenie
1. Użyć skalpela nr 11 do zrobienia małego nacięcia na skórze, przebiegającego
wzdłuż prowadnika, w dół prze tkankę podskórną i powięź mięśni brzusznych.
Po wykonaniu nacięcia, wyrzucić zgodnie z protokołem zakładu.
2. Wsunąć rozszerzacz po prowadniku i rozszerzyć przewód stomijny do
pożądanej wielkości.
3. Wyjąć rozszerzacz po prowadniku, pozostawiając prowadnik na miejscu.
4. Zmierzyć długość stomii przy pomocy urządzenia do mierzenia stomii firmy
AVANOS*.
Pomiar długości stomii
Przestroga: Dobór prawidłowego rozmiaru zgłębnika MIC-KEY* do
sztucznego karmienia jest sprawą istotną dla bezpieczeństwa i wygody pacjenta.
Należy zmierzyć długość stomii pacjenta przy pomocy urządzenia do pomiaru
stomii. Długość korpusu wybranego zgłębnika MIC-KEY* do sztucznego
karmienia powinna być taka sama jak długość stomii. Nieprawidłowo dobrany
rozmiar zgłębnika MIC-KEY* do sztucznego karmienia może powodować
martwicę, zespół wrośnięcia końcówki zgłębnika w śluzówkę żołądka i/lub
nadmiernie przerośniętą tkankę ziarninową.
1. Zwilżyć końcówkę urządzenia pomiarowego rozpuszczalnym w wodzie
środkiem poślizgowym. Nie należy używać oleju mineralnego. Nie używać
wazeliny.
2. Wsunąć urządzenie do mierzenia stomii po prowadniku przez otwór stomijny
do żołądka. NIE STOSOWAĆ SIŁY.
3. Napełnić strzykawkę typu Luer 5 ml wody i podłączyć ją do portu balonika.
Wcisnąć tłoczek strzykawki i napełnić balonik.
4. Delikatnie pociągnąć urządzenie w kierunku brzucha, aż balonik oprze się o
wewnętrzną ściankę żołądka.
5. Przesunąć plastikowy dysk w dół, aż oprze się o brzuch i zapisać odczyt
powyżej dysku.
6. Należy dodać 4–5 mm do zapisanego pomiaru, aby zapewnić prawidłową
długość stomii i dopasowanie w każdej pozycji. Zapisać pomiar.
7. Usunąć wodę z balonika przy użyciu jednorazowej strzykawki typu luer.
8. Wyjąć urządzenie do pomiaru stomii.
9. Zapisać datę, numer partii i zmierzoną w centymetrach długość korpusu.
Umieszczenie zgłębnika
Uwaga: Oddzielana osłonka może być użyta do ułatwienia przesuwania zgłębnika
przez otwór stomijny.
1. Wybrać odpowiedni zgłębnik MIC-KEY* do karmienia do jelita czczego i
przygotować zgodnie ze wskazówkami przygotowania zgłębnika podanymi
powyżej.
2. Przesunąć dystalny koniec rurki przez prowadnik, aż proksymalny koniec
prowadnika wyjdzie przez kaniulę introduktora.
Uwaga: Może być konieczna bezpośrednia wizualizacja i manipulacja
introduktorem i prowadnikiem w celu przeprowadzenia prowadnika przez
koniec introduktora.
3. Przytrzymać kielich introduktora i port do karmienia dojelitowego podczas
przesuwania rurki po prowadniku i do żołądka.
4. Podczas wsuwania należy obracać zgłębnik MIC-KEY* firmy AVANOS* do
żywienia do jelita czczego, w celu ułatwienia jego przejścia przez odźwiernik
i do jelita czczego.
5. Przesuwać zgłębnik, aż końcówka zgłębnika zostanie umieszczona
10–15 cm poza więzadłem Treitza i balonik będzie wewnątrz żołądka.
6. Upewnić się, że zewnętrzny pierścień jest wyrównany z powierzchnią skóry.
7. Napełnić balonik przy użyciu strzykawki typu luer.
• Napełnić balonik używając do tego 5 ml sterylnej lub destylowanej wody.
Przestroga: Nie przekraczać całkowitej objętości balonika wynoszącej
10 ml. Nie stosować powietrza. Nie wstrzykiwać środków kontrastowych do
balonika.
8. Wyjąć prowadnik przez kaniulę introduktora przytrzymując jednocześnie
kaniulę w miejscu. Wyjąć kaniulę introduktora.
Sprawdzenie położenia zgłębnika
1. W celu uniknięciu możliwych powikłań (np. podrażnienia lub perforacji jelita)
i upewnienia się, że zgłębnik nie jest zapętlony w żołądku lub jelicie cienkim,
należy sprawdzić radiograficznie prawidłowość umieszczenia zgłębnika..
Uwaga: Rurka zgłębnika jest nieprzepuszczalna dla promieni rentgenowskich
i może być użyta do radiograficznego potwierdzenia pozycji. Nie wstrzykiwać
środków kontrastowych do balonika.
2. Przepłukać przewód w celu sprawdzenia jego drożności.
3. Sprawdzić zawilgocenie wokół stomii. W razie wystąpienia objawów
wypływania treści żołądkowej, należy sprawdzić pozycję zgłębnika i
umiejscowienie zewnętrznego pierścienia. W razie potrzeby podawać płyn
po 1–2 ml.
Przestroga: Nie należy przekraczać całkowitej objętości balonika
podanej powyżej.
4. Sprawdzić, czy zewnętrzny pierścień nie jest umieszczony zbyt ciasno na
50
skórze i znajduje się 2–3 mm nad brzuchem.
5. Zapisać datę, rodzaj, rozmiar i numer partii zgłębnika, objętość napełnienia
balonika, stan skóry i tolerancję pacjenta na zabieg. Rozpocząć karmienie
i podawanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza po potwierdzeniu
prawidłowego umieszczenia zgłębnika i jego drożności.
Zakładanie z użyciem radiologii przez istniejący kanał
gastrostomijny
1. Sprawdzając we fluoroskopii, wsunąć prowadnik z miękką końcówką, do
0,038 cala przez założoną na stałe rurkę gastrostomijną.
2. Wyjąć rurkę gastrostomijną po prowadniku.
3. Przeprowadzić prowadnik przez stomię i ułożyć go w żołądku.
4. Przesunąć zgodny z prowadnikiem 0,038 cala giętki cewnik po prowadniku,
aż końcówka cewnika znajdzie się przy odźwierniku.
5. Przejść przez odźwiernik i przesunąć prowadnik do dwunastnicy. Jeżeli
trudno jest przeprowadzić cewnik przez odźwiernik, należy zmniejszyć
długość cewnika znajdującego się w żołądku. Obracanie giętkim cewnikiem
może ułatwić jego wsuwanie po prowadniku.
6. Przesunąć prowadnik i cewnik do punktu 10–15 cm poza więzadło Treitza.
7. Wyjąć cewnik i pozostawić prowadnik na miejscu.
8. Zmierzyć długość stomii przy pomocy urządzenia do mierzenia stomii firmy
AVANOS*.
Umieszczenie zgłębnika
1. Wybrać odpowiedni rozmiar zgłębnika MIC-KEY* do żywienia do jelita
czczego i przygotować zgodnie ze wskazówkami przygotowania zgłębnika
podanymi w części „Przygotowanie zgłębnika" powyżej.
2. Wsunąć dystalny koniec zgłębnika po prowadniku do żołądka.
3. Podczas wsuwania należy obracać zgłębnik MIC-KEY* firmy AVANOS* do
żywienia do jelita czczego, w celu ułatwienia jego przejścia przez odźwiernik
i do jelita czczego.
4. Przesuwać zgłębnik, aż końcówka zgłębnika zostanie umieszczona 10–15 cm
poza więzadłem Treitza i balonik będzie wewnątrz żołądka.
5. Napełnić balonik przy użyciu strzykawki typu luer.
• Napełnić balonik używając do tego 5 ml sterylnej lub destylowanej wody.
Przestroga: Nie przekraczać całkowitej objętości balonika wynoszącej
10 ml. Nie stosować powietrza. Nie wstrzykiwać środków kontrastowych do
balonika.
6. Wyjąć prowadnik przez kaniulę introduktora przytrzymując jednocześnie
kaniulę w miejscu.
7. Wyjąć kaniulę introduktora.
8. Sprawdzić prawidłowość umieszczenia zgłębnika zgodnie z opisem
sprawdzenia położenia zgłębnika podanym powyżej.
Sugerowana endoskopowa procedura zakładania
1. Wykonać rutynowe badanie przełykowo-żołądkowo-dwunastnicze (EGD). Po
zakończeniu procedury i braku obecności anomalii, które mogłyby stanowić
przeciwwskazanie do umieszczenia zgłębnika, ułożyć pacjenta na plecach i
nadmuchać żołądek powietrzem.
2. Przy pomocy diafanoskopii sprawdzić przednią ścianę żołądka, aby wybrać
miejsce do gastrostomii poza głównymi naczyniami, trzewiami i tkanką
bliznowatą. Miejsce to jest zwykle w odległości jednej trzeciej od pępka do
lewego obrzeża żebrowego w linii śródobojczykowej.
3. Nacisnąć palcem wybrane miejsce wprowadzenia. W endoskopii powinno
być wyraźnie widoczne wklęśnięcie na przedniej ścianie żołądka.
4. Przygotować i osłonić skórę w wybranym miejscu.
Lokalizacja gastropeksji
Przestroga: Zaleca się przyszycie żołądka do ściany brzucha w trzech
punktach umieszczonych w konfiguracji trójkąta, aby zapewnić prawidłowe
zamocowanie ściany żołądka do przedniej ściany brzucha.
1. Zaznaczyć na skórze miejsce wprowadzenia zgłębnika. Określić wzorzec
przyszycia żołądka do przedniej ściany brzucha przez naniesienie na skórze
trzech znaków w konfiguracji trójkąta w jednakowych odległościach od
miejsca wprowadzenia zgłębnika.
Ostrzeżenie: Należy zapewnić odpowiedni odstęp pomiędzy
miejscem wprowadzenia zgłębnika a wzorcem gastropeksji, aby
zapobiec kolidowaniu spinacza w kształcie litery T z napełnionym
balonikiem.
2. Nasączyć miejsce nakłucia 1% roztworem lignokainy i zastosować lokalne
znieczulenie skóry i otrzewnej.
3. Umieścić pierwszy spinacz w kształcie litery T i potwierdzić wewnątrz-
żołądkową pozycję. Powtórzyć procedurę, aż wszystkie trzy spinacze w
kształcie litery T zostaną umieszczone na rogach trójkąta.
4. Przymocować żołądek do przedniej ściany brzucha i dokończyć procedurę.
Wykonanie otworu stomijnego
1. Wykonać otwór stomijny podczas gdy żołądek jest ciągle nadmuchany i
przyciśnięty do ściany brzucha. Odnaleźć miejsce nakłucia w centrum wzorca
gastropeksji. Potwierdzić przy pomocy endoskopii, że miejsce wprowadzenia
znajduje się nad dystalnym korpusem żołądka, poniżej obrzeża żebrowego i
nad poprzecznicą.
Przestroga: Należy unikać tętnicy nadbrzusznej, która przechodzi na
połączeniu przyśrodkowych dwóch trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia
prostego.
Ostrzeżenie: Należy uważać, aby nie wprowadzić igły
nakłuwającej zbyt głęboko w celu uniknięcia przekłucia tylnej ściany
żołądka, trzustki, lewej nerki, tętnicy lub śledziony.
2. Znieczulić miejsce wkłucia lokalnym wstrzyknięciem 1% lignokainy w
powierzchnię otrzewnową.
3. Wprowadzić igłę 0,038 cala zgodnego introduktora w środku wzorca
gastropeksji do prześwitu żołądkowego skierowanego w stronę odźwiernika.
Uwaga: Najlepszym kątem wprowadzenia jest kąt 45 stopni do powierzchni skóry.
4. Użyć wizualizacji endoskopowej do potwierdzenia prawidłowego
umieszczenia igły.
5. Wsunąć prowadnik, do 0,038 cala, przez igłę do żołądka. Używając
wizualizacji endoskopowej, uchwycić prowadnik atraumatycznymi
szczypcami.
6. Wyjąć igłę introduktora, pozostawiając prowadnik w miejscu, i wyrzucić ją
zgodnie z protokołem zakładu.
Rozszerzenie
1. Użyć skalpela nr 11 do zrobienia małego nacięcia na skórze, przebiegającego
wzdłuż prowadnika, w dół prze tkankę podskórną i powięź mięśni
brzusznych. Po wykonaniu nacięcia, wyrzucić zgodnie z protokołem zakładu.
2. Wsunąć rozszerzacz po prowadniku i rozszerzyć przewód stomijny do
pożądanej wielkości.
3. Wyjąć rozszerzacz po prowadniku, pozostawiając prowadnik na miejscu.
4. Zmierzyć długość stomii przy pomocy urządzenia do mierzenia stomii firmy
AVANOS*.
Pomiar długości stomii
Przestroga: Dobór prawidłowego rozmiaru zgłębnika MIC-KEY* do
sztucznego karmienia jest sprawą istotną dla bezpieczeństwa i wygody pacjenta.
Należy zmierzyć długość stomii pacjenta przy pomocy urządzenia do pomiaru
stomii. Długość korpusu wybranego zgłębnika MIC-KEY* do sztucznego
karmienia powinna być taka sama jak długość stomii. Nieprawidłowo dobrany
rozmiar zgłębnika MIC-KEY* do sztucznego karmienia może powodować
martwicę, zespół wrośnięcia końcówki zgłębnika w śluzówkę żołądka i/lub
nadmiernie przerośniętą tkankę ziarninową.
1. Zwilżyć końcówkę urządzenia pomiarowego rozpuszczalnym w wodzie
środkiem poślizgowym. Nie należy używać oleju mineralnego. Nie używać
wazeliny.
2. Wsunąć urządzenie do mierzenia stomii po prowadniku przez otwór stomijny
do żołądka. NIE STOSOWAĆ SIŁY.
3. Napełnić strzykawkę typu Luer 5 ml wody i podłączyć ją do portu balonika.
Wcisnąć tłoczek strzykawki i napełnić balonik.
4. Delikatnie pociągnąć urządzenie w kierunku brzucha, aż balonik oprze się o
wewnętrzną ściankę żołądka.
5. Przesunąć plastikowy dysk w dół, aż oprze się o brzuch i zapisać odczyt
powyżej dysku.
6. Należy dodać 4–5 mm do zapisanego pomiaru, aby zapewnić prawidłową
długość stomii i dopasowanie w każdej pozycji. Zapisać pomiar.
7. Usunąć wodę z balonika przy użyciu strzykawki typu luer.
8. Wyjąć urządzenie do pomiaru stomii.
9. Zapisać datę, numer partii i zmierzoną w centymetrach długość korpusu.
Umieszczenie zgłębnika
1. Wybrać odpowiedniej wielkości zgłębnik MIC-KEY* do karmienia do jelita
czczego i przygotować zgodnie ze wskazówkami przygotowania zgłębnika
podanymi powyżej.
2. Przesunąć dystalny koniec rurki przez prowadnik, aż proksymalny koniec
prowadnika wyjdzie przez kaniulę introduktora.
Uwaga: Może być konieczna bezpośrednia wizualizacja i manipulacja
introduktorem i prowadnikiem w celu przeprowadzenia prowadnika przez
koniec introduktora.
3. Przytrzymać kielich introduktora i port do karmienia dojelitowego podczas
przesuwania rurki po prowadniku i do żołądka.
4. Używając naprowadzania endoskopowego, uchwycić zgłębnik
atraumatycznymi szczypcami.
5. Przesunąć zgłębnik MIC-KEY** firmy AVANOS* do karmienia do jelita czczego
przez odźwiernik i górną część dwunastnicy. Kontynuować przesuwanie
zgłębnika przy pomocy szczypców, aż końcówka zostanie umieszczona
10–15 cm poza więzadłem Treitza i balonik będzie wewnątrz żołądka.
6. Puścić zgłębnik i wyjąć endoskop oraz szczypce złożone razem, pozostawiając
zgłębnik na miejscu.
7. Upewnić się, że zewnętrzny pierścień jest wyrównany z powierzchnią skóry.
8. Napełnić balonik przy użyciu strzykawki typu luer.
• Napełnić balonik używając do tego 5 ml sterylnej lub destylowanej wody.
Przestroga: Nie przekraczać całkowitej objętości balonika wynoszącej
10 ml. Nie stosować powietrza. Nie wstrzykiwać środków kontrastowych do
balonika.
9. Wyjąć prowadnik przez kaniulę introduktora przytrzymując jednocześnie
kaniulę w miejscu.
10. Wyjąć kaniulę.
Sprawdzenie położenia zgłębnika
1. W celu uniknięciu możliwych powikłań (np. podrażnienia lub perforacji jelita)
i upewnienia się, że zgłębnik nie jest zapętlony w żołądku lub jelicie cienkim,
należy sprawdzić radiograficznie prawidłowość umieszczenia zgłębnika.
Uwaga: Rurka zgłębnika jest nieprzepuszczalna dla promieni rentgenowskich
i może być użyta do radiograficznego potwierdzenia pozycji. Nie należy
wstrzykiwać środków kontrastowych do balonika.
2. Przepłukać przewody przedżołądkowy i do jelita czczego w celu sprawdzenia
ich drożności.
3. Sprawdzić zawilgocenie wokół stomii. W razie wystąpienia objawów
wypływania treści żołądkowej, należy sprawdzić pozycję zgłębnika i
umiejscowienie zewnętrznego pierścienia. W razie potrzeby podawać płyn
po 1–2 ml.