avanos MIC Mode D'emploi page 48

AVANOS* MIC
PL
ze złączem ENFit
Instrukcja użycia
Tylko na receptę (Rx only): Zgodnie z prawem federalnym (USA) wyrób może być sprzedawany
tylko przez lekarza lub na jego zlecenie.
Opis
Zgłębnik do żywienia dojelitowego AVANOS* MIC* (zgłębnik J, ang. Jejunal, rys. 1) umożliwia
żywienie dojelitowe i podawanie leków bezpośrednio do dystalnej części dwunastnicy lub
proksymalnej części jelita czczego.
Wskazania
Zgłębnik do żywienia dojelitowego AVANOS* MIC* jest wskazany do stosowania u pacjentów,
u których wchłanianie składników pokarmowych z żołądka nie jest wystarczające, u osób z
problemami z motoryką jelit, niedrożnością wylotu żołądka, ciężką postacią refluksu żołądkowo-
przełykowego, z zagrożeniem zachłyśnięciem oraz u pacjentów, którzy przeszli ezofagektomię
lub gastrektomię.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do założenia zgłębnika do żywienia dojelitowego są między innymi:
• wstawka z jelita grubego,
• wodobrzusze,
• nadciśnienie wrotne,
• zapalenie otrzewnej,
• niewyrównana koagulopatia,
• brak pewności co do kierunku i długości gastrostomii (grubość ściany jamy brzusznej).
• brak przyczepności żołądka do ściany jamy brzusznej (tylko wymiana),
• brak utworzonej gastrostomii (tylko wymiana),
• potwierdzone zakażenie wokół miejsca stomii (tylko wymiana),
• obecność wielu przetok stomii (tylko wymiana).
Ostrzeżenie
Nie należy ponownie używać, ponownie przygotowywać do użycia ani ponownie
sterylizować tego wyrobu medycznego. Ponowne użycie, ponowne przygotowanie
do użycia lub ponowna sterylizacja może 1) mieć niekorzystny wpływ na znane
właściwości zgodności biologicznej wyrobu; 2) naruszyć integralność wyrobu;
3) spowodować, że wyrób nie będzie działał zgodnie z przeznaczeniem, a także
4) sprowadzić ryzyko skażenia i spowodować przeniesienie chorób zakaźnych, które
mogą skutkować urazem, chorobą lub zgonem pacjenta.
Powikłania
Przy stosowaniu dowolnego rodzaju zgłębnika do żywienia dojelitowego mogą wystąpić
następujące powikłania:
• nudności, wymioty, wzdęcia brzucha lub biegunka;
• zachłyśnięcie;
• ból okołostomijny;
• ropień, zakażenie rany oraz pęknięcie skóry;
• martwica uciskowa;
• nadmierny rozwój tkanki ziarninowej;
• przeciek śródotrzewnowy;
• wrośnięcie PEG;
• przeciek okołostomijny;
• uszkodzenie balonu lub przesunięcie zgłębnika;
• zatkanie zgłębnika;
• krwawienie i/lub owrzodzenie przewodu pokarmowego;
• niedrożność wylotu żołądka;
• niedrożność jelit lub gastropareza;
• skręt jelit i żołądka.
Procedura wprowadzenia zgłębnika żywieniowego może spowodować inne powikłania, na
przykład uszkodzenie narządów jamy brzusznej.
Umieszczenie
Zgłębnik do żywienia dojelitowego AVANOS* może być umieszczany w następujący sposób:
chirurgicznie,
przezskórnie pod kontrolą fluoroskopową (radiologiczną),
przezskórnie pod kontrolą endoskopową,
przez wymianę założonego wyrobu z wykorzystaniem utworzonej stomii.
Ostrzeżenie: Przed wstępnym wprowadzeniem zgłębnika należy przeprowadzić
gastropeksję w celu przymocowania żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej,
rozpoznanie miejsca wprowadzenia zgłębnika żywieniowego oraz rozszerzenie stomii
w celu zapewnienia pacjentowi bezpieczeństwa i komfortu.
Ostrzeżenie: Nie należy używać balonu ustalającego zgłębnika żywieniowego jako
wyrobu do gastropeksji. Balon może pęknąć i nie uda się przymocować żołądka do
przedniej ściany jamy brzusznej.
Przygotowanie zgłębnika
Ostrzeżenie: Należy sprawdzić integralność opakowania. Nie należy używać, jeśli
opakowanie jest uszkodzone lub naruszona została jego jałowość.
1. Wybrać odpowiedni rozmiar zgłębnika do żywienia dojelitowego MIC*, wyjąć go z
opakowania i sprawdzić pod kątem uszkodzeń.
2. Dopasować długość zgłębnika, przycinając dystalną część za pomocą żyletki lub skalpela.
48
Zgłębnik do żywienia dojelitowego (zgłębnik J)
*
®
Należy upewnić się, że cięcie jest równomierne i pozbawione ostrych krawędzi, a długość
wystarczająca, aby koniec znalazł się 10–15 cm za więzadłem Treitza.
3. Używając strzykawki z męskim złączem typu luer, napełnić balon (rys. 1-D) wodą przez port
do napełniania balonu (rys. 1-A). Nie należy używać powietrza.
• W przypadku zgłębników o małej objętości, oznaczonych literami LV po numerze kodu
REF, należy napełnić balon, używając 2–3 ml wody.
• W przypadku standardowych zgłębników balon należy napełnić, używając 7–10 ml
wody.
4. Odłączyć strzykawkę i sprawdzić szczelność balonu, delikatnie go ściskając. Wzrokowo
sprawdzić, czy balon jest symetryczny. Symetrię można poprawić, delikatnie przesuwając
balon między palcami. Ponownie podłączyć strzykawkę i usunąć całą wodę z balonu.
5. Sprawdzić zewnętrzną podpórkę ustalającą (rys. 1-C). Podpórka powinna przesuwać się
wzdłuż zgłębnika z umiarkowanym oporem.
6. Sprawdzić zgłębnik na całej długości pod kątem jakichkolwiek nieprawidłowości.
7. Używając strzykawki ENFit®, przemyć wodą kanał jelita czczego (rys. 1-B) zgłębnika, aby
sprawdzić jego drożność.
8. Posmarować końcówkę zgłębnika środkiem poślizgowym rozpuszczalnym w wodzie. Nie
należy używać oleju mineralnego. Nie należy używać wazeliny kosmetycznej.
9. Obficie posmarować kanał jelita czczego środkiem poślizgowym rozpuszczalnym w wodzie.
Nie należy używać oleju mineralnego. Nie należy używać wazeliny kosmetycznej.
Sugerowany przebieg zabiegu chirurgicznego (gastrostomia
sposobem Stamma)
1. Przy zastosowaniu laparotomii w linii środkowej zidentyfikować odźwiernik oraz tętnicę
nadbrzuszną górną w ścianie jamy brzusznej.
2. Miejsce wykonania gastrostomii powinno znajdować się 10–15 cm od odźwiernika na
krzywiźnie większej żołądka. Miejsce to powinno być również w odległości co najmniej 3 cm
od łuku żebrowego, aby nie dopuścić do uszkodzenia balonu ustalającego przez ścieranie
podczas przemieszczania.
3. Wokół miejsca stomii założyć dwa koncentryczne szwy kapciuchowe. Igły, którymi wykonano
szwy, należy pozostawić na miejscu.
4. Na otrzewnej ściennej przedniej wybrać miejsce wyjścia zbliżone do gastrostomii. Należy
unikać tętnicy nadbrzusznej górnej, drenów i innych stomii.
5. Wykonać nacięcie od otrzewnej ściennej przedniej do powierzchni pozabrzusznej. Zgłębnik
należy wprowadzić z zewnątrz do wnętrza jamy brzusznej.
Uwaga: Zastosowanie kleszczy kątowych może ułatwić umieszczenie zgłębnika.
Przestroga: Do przeciągania zgłębnika na miejsce nie wolno używać kleszczy z
ostrymi zębami ani kleszczy hakowych. Spowoduje to uszkodzenie zgłębnika.
6. Za pomocą dwóch kleszczy Babcock unieść przednią powierzchnię żołądka, aż przyjmie
kształt namiotu.
7. Otworzyć żołądek, stosując elektrokauter lub skalpel.
8. Rozszerzyć enterotomię za pomocą kleszczyków chirurgicznych.
Sugerowana procedura przygotowania miejsca
wprowadzenia zgłębnika
1. Zastosować standardowe techniki radiologiczne lub endoskopowe do obrazowania i
przygotowania do umieszczenia zgłębnika gastrostomijnego.
2. Sprawdzić, czy nie występują nieprawidłowości, które mogłyby stanowić przeciwwskazanie
do umieszczenia zgłębnika, a następnie ułożyć pacjenta na plecach.
3. Wybrać miejsce do gastrostomii poza głównymi naczyniami, trzewiami i tkanką bliznowatą.
Miejsce to znajduje się zwykle w odległości jednej trzeciej od pępka do lewego łuku
żebrowego w linii śródobojczykowej.
4. Przygotować i osłonić chustą chirurgiczną wybrane miejsce wprowadzenia zgłębnika zgodnie
z protokołem obowiązującym w placówce.
Gastropeksja
Ostrzeżenie: Zaleca się wykonanie gastropeksji trzypunktowej na planie trójkąta,
tak aby zapewnić umocowanie ściany żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej.
1. Zaznaczyć na skórze miejsce wprowadzenia zgłębnika. Określić wzorzec gastropeksji przez
naniesienie na skórę trzech znaków w konfiguracji trójkąta w jednakowych odległościach od
miejsca wprowadzenia zgłębnika.
Przestroga: Należy zapewnić odpowiedni odstęp pomiędzy miejscem wprowadzenia
zgłębnika a wzorcem gastropeksji, aby zapobiec kolidowaniu spinacza w kształcie litery T
z napełnionym balonem.
2. Nasączyć miejsca nakłucia 1% roztworem lidokainy i podać miejscowe znieczulenie skóry i
otrzewnej.
3. Umieścić pierwszy spinacz w kształcie litery T i potwierdzić pozycję wewnątrzżołądkową.
Powtarzać procedurę, aż wszystkie trzy spinacze w kształcie litery T zostaną umieszczone na
wierzchołkach trójkąta.
4. Przymocować żołądek do przedniej ściany jamy brzusznej i dokończyć procedurę.
Wykonanie stomii pod kontrolą fluoroskopową
(radiologiczną)
Wykonać stomię, gdy żołądek jest ciągle rozszerzony przez napełnienie powietrzem i
przyciśnięty do ściany jamy brzusznej. Zlokalizować miejsce nakłucia w centrum wzorca
gastropeksji. Pod kontrolą fluoroskopową potwierdzić, że miejsce wprowadzenia znajduje się
nad dystalną częścią trzonu żołądka, poniżej łuku żebrowego i nad poprzecznicą.
Ostrzeżenie: Należy omijać tętnicę nadbrzuszną, która przechodzi na
połączeniu przyśrodkowych dwóch trzecich i bocznej jednej trzeciej mięśnia
prostego.
Ostrzeżenie: Należy uważać, aby nie wprowadzić igły punkcyjnej zbyt głęboko i