Leroy Somer FLSE Serie Notice D'utilisation page 41

pl
• Wybór kabli podłączeniowych zależy od natężenia, napięcia, długości, temperatury i parametru „T" kabli (jeśli
występuje na tabliczce znamionowej silnika).
• Połączenie musi spełniać warunki montażu, określone przez normy i zastosowanie bieżących przepisów i być
wykonane przez ponoszącą za nie odpowiedzialność wykwalifikowaną osobę, która zapewni:
- zgodność skrzynki przyłączowej (klasa IP, tryb itp.);
- zgodność połączenia z zakończeniem kabla i momentów dokręcenia;
- przestrzeganie minimalnych odległości w powietrzu narzuconych przez wymogi standaryzacji; jeśli element
łączący nie zabezpiecza przed obrotami — przez izolację wszystkich pierścieniowych zakończeń kabli zasilania
za pomocą powłoki termokurczliwej. Ta powłoka musi pokrywać kabel na długości co najmniej 15 mm. Aby
uzyskać maksymalne odległości izolujące, w każdym z zakończeń kable należy umieszczać tak, aby ich oczka
były ułożone równolegle.
• Śruby używane do podłączenia kabli muszą być tego samego typu, co zakończenia kabli lub pręty izolujące (nie
wolno np. łączyć stalowych śrub z mosiężnymi zakończeniami).
• Uziemienie silnika głównego i pomocniczego jest obowiązkowe i należy je wykonać zgodnie z aktualnymi
przepisami.
• Certyfikowane urządzenie zabezpieczające, zgodne z dyrektywą ATEX94/9/CE, musi zapewniać w przypadku
zablokowania silnika wyłączenie zasilania w czasie krótszym niż czas t podany na tabliczce znamionowej
E
silnika.
• W przypadku wyposażenia silnika w wentylację pomocniczą musi ona należeć do typu certyfikowanego zgodnie
ze swoją grupą, a zastosowanie (G lub GD) i klasa temperaturowa muszą być zgodne przynajmniej
z odpowiednimi parametrami silnika głównego. Zasilanie 2 silników należy podłączyć tak, aby załączenie
zasilania silnika głównego było podporządkowane załączeniu zasilania silnika pomocniczego. Wyłączenie silnika
pomocniczego musi również spowodować wyłączenie silnika głównego. Instalacja musi obejmować mechanizm
zapobiegający pracy silnika głównego w warunkach braku wentylacji.
• W warunkach pracy z obciążeniem stałym (S1) dopuszczalne dla maszyny są 3 kolejne rozruchy silnika
zimnego i 2 rozruchy silnika rozgrzanego. Maksymalna liczba rozruchów w ciągu godziny wynosi 6. W warunkach
częstego lub utrudnionego uruchamiania silnik musi być wyposażony w zabezpieczenie cieplne (należy
skonsultować się z producentem).
• Aby zagwarantować, że maksymalna temperatura powierzchni nie zostanie nigdy osiągnięta, zamontowane
w silniku czujniki ciepła należy podłączyć do urządzenia wyłączającego silnik. To urządzenie musi być
urządzeniem dodatkowym i działać niezależnie od wszystkich systemów, które mogą być w normalnych
warunkach wymagane ze względów eksploatacyjnych.
• Wszelkie urządzenia ponownego nagrzewania oporowego (lub ponownego nagrzewania przez iniekcję prądu
stałego bądź prądu przemiennego o małym natężeniu) mogą być zasilane wyłącznie wtedy, gdy silnik jest zimny
i nie jest zasilany; zalecana dla ich stosowania temperatura otoczenia to poniżej -20°C.
• W przypadku mocowania jednego lub więcej czujników drgań lub akcesoriów (np. impulsatora) połączenie
należy wykonać w skrzynce. Wszystkie te akcesoria (a także skrzynka, jeśli nie jest umieszczona poza atmosferą
wybuchową) muszą należeć do typu certyfikowanego zgodnie ze swoją grupą, a zastosowanie (G lub GD) i klasa
temperaturowa muszą być zgodne przynajmniej z odpowiednimi parametrami silnika głównego. Podczas ich
montażu należy przestrzegać zaleceń podanych w odpowiednich podręcznikach.
• Silnik zasilany przez osobny przemiennik częstotliwości umieszczony na zewnątrz strefy lub stosowany
w sytuacji niewystarczającego przepływu powietrza bądź taki, który może zostać przystosowany tak, aby nie miał
własnej wentylacji, lub wyposażony w urządzenie zapobiegające dryfowi, w jego uzwojeniu (dotyczy wszystkich
rozmiarów ramy) muszą znajdować się czujniki ciepła: w łożysku po stronie napędu (rozmiar ramy od 160), a jeśli
to możliwe — również w łożysku po stronie przeciwnej do napędu.
• Łożyska można izolować elektrycznie; ich oznaczenie jest wygrawerowane na tabliczce znamionowej.
• Przemienniki częstotliwości zatwierdzone dla silników (F)LSE i (F)LSN podano w tabeli wiążącej
przemienniki z silnikami ST1008.
W zastosowaniach, w których występuje hamowanie (podnoszenie lub konserwacja), lub gdy napięcie sieci
zasilającej przekracza 415 V firma LEROY-SOMER zaleca używanie silników FLSD; jako alternatywę firma
LEROY-SOMER proponuje w silnikach (F)LSE i (F)LSN „wzmocnioną izolację", która może być, w zależności od
wysokości ramy, odlewem lub izolacją dookólną.
• W przypadku stosowania napędu należy przestrzegać wszystkich specyficznych instrukcji wymienionych
w podręczniku dotyczącym napędu.
• W przypadku zasilania kilku silników przez ten sam napęd każdemu rozrusznikowi silnika należy z powodów
bezpieczeństwa zapewnić odrębne zabezpieczenie (przekaźnik cieplny).
REGULARNY SERWIS
• Częstość kontroli zależy od warunków klimatycznych oraz specyficznych warunków pracy i należy ją ustalić po
roku eksploatacji.
• Nie rzadziej niż co sześć miesięcy należy spuszczać całą skroploną wodę z dolnych punktów obudów. W tym
celu należy je otworzyć i wyczyścić oraz zastąpić zaślepki nowymi uszczelkami.
• Zamykając skrzynkę przyłączową należy sprawdzić, czy wszystkie uszczelnienia są prawidłowo umieszczone
i czy śruby są odpowiednio dokręcone. Ma to na celu zapewnienie poziomu ochrony określonego przez klasę
ochrony IP podaną na tabliczce znamionowej.
• Należy często usuwać z maszyny pył — z otworów obudowy i pokrywy oraz z wylotów powietrza
(niebezpieczeństwo podwyższonej temperatury powierzchni): czyścić pod niskim ciśnieniem, przesuwając się od
środka maszyny do jej krawędzi.
Odpowiedzialność za wszelkie interwencje, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo silnika,
podejmowane bez uprzedniego otrzymania zgody od producenta, spoczywa na operatorze. Naprawy
muszą być wykonywane przez specjalistów ds. remontów, posiadających zatwierdzenie ATEX.
Uwaga: w naszej witrynie internetowej dostępne są informacje w innych językach europejskich:
www.leroy-somer.com.
9