Uruchomienie
tryczny się pali, urządzenie transportuje
drut do jeziorka spawalniczego.
Jeśli jądro zgrzeiny jest wystarczają-
co duże, palnik
10
wzdłuż wybranej krawędzi.
Odległość między dyszą i palnika i obra-
bianym elementem powinna być w mia-
rę możliwości jak najkrótsza (w żadnym
razie nie większa niż 10 mm).
W razie potrzeby wykonać lekki ruch
wahadłowy, aby nieco powiększyć je-
ziorko spawalnicze. W przypadku mniej
doświadczonych osób pierwszy problem
polega na utworzeniu właściwego łuku
elektrycznego, tzn. w prawidłowym usta-
wieniu prądu spawalniczego i prędkości
podawania drutu.
Optymalne ustawienie prądu spawania
i prędkości podawania drutu określa się
na podstawie testów na próbce. Dobrze
ustawiony łuk elektryczny ma miękki,
równomierny brzęczący dźwięk.
Głębokość wypalania (odpowiada głębo-
kości spoiny w materiale) powinna być
możliwie duża, ale nie może powodować
przetopienia przez spawany element.
W przypadku szorstkiego lub twardego
trzaskania należy zmniejszyć prędkość
podawania drutu lub włączyć większy
stopień mocy (zwiększanie prądu spa-
wania).
Jeśli prędkość podawania drutu jest zbyt
wysoka i/lub prąd spawania jest zbyt
niski, drut spawalniczy nie topi się odpo-
wiednio i zanurza się w jeziorku spawal-
niczym aż do spawanego elementu.
Spokojny, tępy dźwięk z migotającym
łukiem elektrycznym wskazuje, że poda-
wane jest zbyt mało drutu.
Zwiększyć prędkość podawania drutu
lub przełączyć na niższy prąd spawania.
W przypadku zbyt wysokiego prądu
spawania drut stopi się, zanim jeszcze
znajdzie się na płaszczyźnie spawania.
Skutkiem tego jest tworzenie się kropli
na drucie spawalniczym, odpryski i nie-
spokojny łuk elektryczny.
104
PL
powoli prowadzi się
Żużel można usunąć dopiero po osty-
gnięciu spoiny.
Aby kontynuować spawanie przy prze-
rwanej spoinie, należy:
Usunąć żużel w miejscu przyłożenia.
W rowku spawalniczym zapala się łuk
elektryczny, doprowadza do punktu
przyłączeniowego, tam prawidłowo się
topi i następnie spoina jest dalej prowa-
dzona.
OSTROŻNIE! Należy pamiętać, aby
palnik po spawaniu zawsze odkładać na
izolowaną półkę.
Po zakończeniu prac spawalniczych i
podczas przerw zawsze wyłączać urzą-
dzenie spawalnicze i stale wyciągać
wtyczkę z gniazdka.
z Tworzenie spoiny spawal-
niczej
Spoina punktowa lub spawanie
punktowe
Palnik przesuwany jest do przodu.
Rezultat: Głębokość wypalania jest mniej-
sza, szerokość spoiny większa, górna część
spoiny (widoczna powierzchnia spoiny)
bardziej płaska, a tolerancja błędu spoiny
(błędu w stopieniu materiału) większa.
Spoina ciągła lub spawanie ciągłe
Palnik jest ciągnięty od spoiny.
Rezultat: Głębokość wypalania jest więk-
sze, szerokość spoiny jest mniejsza, górna
część spoiny jest bardziej wyższa oraz
tolerancja błędów spoiny jest mniejsza.
Połączenia spawane
Istnieją dwa podstawowe rodzaje połącze-
nia w technologii spawania: spawanie czo-
łowe i narożne (naroże zewnętrzne, naroże
wewnętrzne i zakładkowe).
Czołowe połączenia spawane
W przypadku połączeń spawanych czo-
łowych o grubości do 2 mm krawędzie są