Nie zapominać, że śruby niwelacyjne można wkręcać do pewnego
położenia, aby „nie zepsuć" próżni.
Najpowszechniej stosowanym rodzajem mocowania jest mocowanie
dyblowe. Stosować możliwie dyble metalowe. Średnica dybla nie może być
mniejsza niż 12 mm.
Do prawidłowego zamocowania wiertnicy, wymagany jest zestaw
mocujący (Nr zam. 35721).
Wywiercić otwór o śrenicy 15 mm, głęboki na 50 mm i oczyścić go z
pyłu.
Wstawić dybel i rozeprzeć go przy użyciu narzędzia do rozpierania.
Wkręcić w dybel nagwintowany pręt.
Postawić wiertnicę podstawą na nagwintowany pręt.
Nałożyć podkładkę na nagwintowany pręt i mocno zakręcić śrubą
skrzydełkową.
Wyjustować położenie wiertnicy przy pomocy czterech śrub
niwelacyjnych w podstawie.
Wiercenie pionowe:
Wcisnąć przycisk „ON" w wyłączniku PRCD.
Otworzyć doprowadzenie wody.
Włączyć silnik, ale wiertło koronowe nie może dotykać materiału.
Obracać pokrętło posuwu wiercenia aż wiertło dotknie górnej
powierzchni materiału.
Dla uzyskania dokładnego centrowania wiertła koronowego przy
nawiercaniu wywierać mały nacisk(mały posuw) przy pierwszym
centymetrze posuwu.
Potem można wiercić szybciej. Za mała prędkość wiercenia zmniejsza
wydajność. Przy za dużej prędkości wiercenia segmenty diamentowe
ulegną szybkiemu stępieniu.
Wiercenie skośne:
Odkręcić śrubę w podstawie wiertnicy, która ustala położenie statywu
pod kątem 90°.
Poluzować dwie śruby w podstawie, przechylić kolumnę do
pożądanego kąta.
Dokręcić z powrotem dwie śruby.
Na początku wiercić bardzo wolno, ponieważ wiertło koronowe dotyka
materiału tylko ułamkową częścią segmentów. Jeśli wiercenie odbędzie
się za szybko lub ze zbyt dużym naciskiem, wiertło zboczy z obranego
kierunku.
Jeśli podczas wiercenia stwierdzicie Państwo, że prędkość posuwu
znacznie zmniejszyła się, że trzeba użyć większej siły a woda wypływająca
Wiercenie
64