WSKAZÓWKA!
Jeśli piec nie pracuje, to zasuwy powietrza
i szybry powinny być całkowicie zamknięte
w celu wyeliminowania strat ciepła poprzez
napływ zimnego powietrza.
9. Odpowiedni opał
W piecu kominkowym spalane mogą być tylko paliwa
o niskim wydzielaniu dymu. Są to naturalne drewno,
pocięte, włącznie z korą, w formie polan.
Spalać możecie Państwo także brykiety drewniane
wg DIN EN ISO 17225 albo brykiety równorzędnej
jakości. Prosimy pamiętać, że brykiety drewniane
pęcznieją podczas spalania. Ilość paliwa należy
zredukować w zależności od kaloryczności brykietów
o 10-20% w porównaniu do ilości drewna łupanego.
Ustawienie elementów obsługowych oraz sposób
postępowania są analogiczne do palenia polanami
łupanymi. Stosowanie brykietów węgla brunatnego
zależne jest od modelu (patrz instrukcja obsługi
Część 1).
Najpiękniejszy ogień w kominku uzyskuje się z polan
bukowych. Przy stosowaniu drewna dębowego,
świerkowego, brzozowego albo modrzewiowego
zalecamy domieszkę drewna bukowego w celu
uzyskania pięknego ognia. Chrust i małe polana
drewna iglastego są dobrą pomocą przy rozpałce.
Drewna żywiczne (np. świerk, sosna, jodła) powodują
iskrzenie. Powstaje popiół lotny, który może wzbić się
w górę, gdy otwarte zostaną drzwiczki paleniska.
Aby uzyskać końcową wilgotność drewna o wartości
maks. 20% wymagany jest ok. dwuletni czas
składowania.
80
OSTROŻNIE!
Jeśli jako paliwo użyte zostanie wilgotne
drewno, to dochodzi do kondensacji pary.
Może to prowadzić do uszkodzenia pieca
kominkowego. Ponadto dochodzi do strat
wydajności.
Niedopuszczalne
jest
przykładowo
spalanie:
- wilgotnego drewna (wilgotność ponad
20%), drewna lakierowanego, impre-
gnowanego albo powleczonego tworzy-
wem sztucznym,
- drewna chronionego środkami konser-
wującymi,
- odpadów gospodarstwa domowego,
- brykietów papierowych (zawierają sub-
stancje szkodliwe takie, jak np. kadm,
ołów, cynk),
- wszystkich
cieczy
palnych
metanol, etanol) oraz wszystkich past
i żeli.
ŚRODOWISKO NATURALNE!
Podczas spalania takich niedozwolonych
materiałów
powstają
nieprzyjemnych zapachów także szkodliwe
dla zdrowia i środowiska substancje.
Spalanie niedozwolonych materiałów jest
wykroczeniem przeciw Federalnym Przepi-
som o Emisji Gazów.
Nieprawidłowe paliwo i jego spalanie
może obniżyć funkcjonalność i żywotność
pieca kominkowego oraz komina - w tym
przypadku gwarancja traci ważność.
10. Proces spalania
Kawałek drewna spala się w trzech fazach. Fazy te
przebiegają w procesie spalania drewna nie tylko w
kolejności, lecz także jednocześnie
10.1 La fase di essiccazione
Zawarta w wyschniętym na powietrzu drewna
woda (15-20%) zostaje odparowana. Odbywa się
to w temperaturach ok. 100 °C. W tym celu należy
doprowadzić do drewna w fazie rozpałki ciepłą, co
osiąga się spalając małe kawałki drewna.
10.2 Faza zgazowania
Quando la temperatura raggiunge i 100°C - 150°C,
le sostanze presenti nella legna si scompongono
– all'inizio lentamente – e si trasformano in gas.
(także
Allo stesso tempo il calore fa si che la legna si
decomponga. Se la temperatura è superiore ai 150°C
questo fenomeno viene accelerato. I componenti
volatili rappresentano circa l'80% del legno. La
combustione vera e propria ha inizio con l'accensione
dei gas prodotti ad una temperatura di 225°C
oprócz
(temperatura di accensione) e con la produzione di
calore. Perché ciò si verifichi è necessario che sia
presente una quantità sufficiente di ossigeno. Ad
una temperatura di circa 300°C si raggiunge la fase
massima della combustione. La reazione si svolge in
questa fase talmente rapidamente da produrre enormi
quantità di calore. Le fiamme possono raggiungere
temperature anche di 1100°C.