Rysunek 3 Wymiary modułu czujnika
2.3 Zasada działania
Zasada pomiaru opiera się na właściwościach fluorescencyjnych próbek PAH. Po wzbudzeniu
spowodowanym przez źródło światła UV próbki PAH emitują po krótkim czasie światło o większej
długości fali. Intensywność tego światła jest mierzona i jest proporcjonalna do stężenia próbek PAH.
Ten sposób pomiaru zapewnia znacznie większą czułość niż pomiar absorpcji i światła
rozproszonego. W ten sposób można wykryć najmniejsze ślady zanieczyszczeń PAH w wodzie.
Związki PAH są integralną częścią większości produktów na bazie olejów mineralnych i są bardzo
dokładnym wskaźnikiem zanieczyszczenia olejem w zbiornikach wodnych i wodzie procesowej.
2.3.1 Czułość czujnika
Czujnik jest fabrycznie kalibrowany do pomiaru stężenia fenantrenu w wodzie. Fenantren jest jednym
z wielu wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (PAH), na które reaguje moduł czujnika.
Wa większości obszarów w wodzie występuje wiele różnych gatunków PAH, a każdy gatunek PAH
reaguje na wzbudzenie czujnika przy różnych długościach i natężeniach fali. Różne reakcje
poszczególnych gatunków PAH skutkują różną wrażliwością na różne składniki mieszanej próbki. Nie
jest możliwe zapewnienie kalibracji fabrycznej, która miałaby zastosowanie do wszystkich próbek
PAH. Inne cząsteczki nie będące PAH mogą również fluoryzować w długościach fal pomiarowych,
co może wpływać na pomiar PAH.
Czułość czujnika na różne związki jest następująca:
• Najwyższa czułość: czyste wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAH) —
fenantren, antracen, naftalen, acenaften, fluoren, fluorantren, piren, benzantracen i chryzen
• Średnia czułość: czyste węglowodory aromatyczne — styren, bifenyl i fenol
• Mniejsza czułość: oleje — ropa naftowa (zmienna czułość), olej napędowy, benzyna, nafta, olej
opałowy, olej hydrauliczny i olej do sprężarek
• Niska czułość lub jej brak: inne związki — BTEX i węglowodory niearomatyczne
Polski 235