Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Informatie over het voorbeeld
De jonge Deutsche Bundesbahn legde zich in de jaren ‚50
intensief toe op een vervanging van de dure stoomaandrij-
vingen door andere tractiesoorten. De hoge kosten voor
een elektrificatie van het hele net had echter de toenmalige
mogelijkheden laten afspringen. Daarom streefde men
ernaar om ook voor de hoogwaardige sneltreindienst sterke
voertuigen met dieselaandrijving in te zetten.
Voor kleine en middelzware diesellocomotieven was de ver-
eiste techniek al beschikbaar. Maar ondertussen beheerste
men ook voor voertuigen met krachtige motoraandrijving
de onderhoudsarme en rustig lopende aandrijftechniek met
aandrijfassen. Bovendien hadden Daimler-Benz, MAN en
Maybach in samenwerking met de Bundesbahn-Zentralamt
in München een nieuw aggregaat met 12-cilinders van
1.100 pk vermogen ontwikkeld. Verder ontwikkelden
Maybach en Voith een nieuwe vloeistofaandrijving. Uit deze
geavanceerde componenten werd bij Krauss-Maffei onder
belangstelling van de meeste West-Duitse locomotiefbouw-
bedrijven de succesvolle locomotief V 200.0 ontwikkeld. Hun
twee aggregaten waren samen goed voor een vermogen
van 2.200 pk bij een dienstbelasting van om en bij 78 ton. Een
stoomlocomotief met vergelijkbare kracht had met tender
ongeveer 160 ton op de weegschaal gebracht.
Het bewijs voor de buitengewoon hoge betrouwbaarheid en
gebruiksvriendelijkheid van deze locomotieficonen van de
jaren vijftig is het feit dat er op vandaag, een slordige halve
eeuw na hun aanschaf, nog altijd een aantal exemplaren in
het buitenland en bij privéspoorwegen in dienst zijn.
4
Publicité
