Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Naprawa pęknięć i dziur
Gdy naprawiana część jest pęknięta, należy najpierw unieruchomić powierzchnię nośną
za pomocą krótkiego spawania punktowego używając do tego celu przedniego kolca
końcówki spawalniczej w odstępach co ok. 2-5 mm (jak podczas szycia: wkłuwanie +
wygła-dzanie - wkłuwanie + wygładzanie, itd.). Jeśli dokonujemy obróbki z obu stron
naprawianej części, uzyskamy relatywnie silne połączenie. Jeśli możliwa jest obróbka
tylko z jednej strony, nie otrzymamy jeszcze trwałego połączenia a jedynie
zapobiegniemy przesuwaniu się części podczas dalszej obróbki.
Do dalszej obróbki odcinamy nożyczkami pasujący kawałek siatki zbrojonej i kładziemy na
pęknięcie. Siatka zbrojona musi ze wszystkich stron wystawać poza pęknięcie na co
najmniej 7 mm. Za pomocą płasko położonej końcówki aparatu mocujemy siatkę po
kawałku do powierzchni (mocowanie punktowe ciągłe). Następnie rozpoczynamy (bez
naciskania) zagłębianie siatki zbrojonej w jednym miejscu w materiał za pomocą
końcówki aparatu.
Gdy siatka zagłębi się w widoczny sposób przez stopienie powierzchni naprawianej
części, należy cofnąć stopkę na ok. 2-3 mm i powtórzyć operację. Wypęczniający materiał
należy wsunąć za pomocą końcówki aparatu w jeszcze gorące miejsce, które dopiero co
było obrabiane, tak aby zanurzona siatka zbrojona została pokryta. Powtarzać operację
tak długo, aż włókno siatki zostanie zatopione na całej powierzchni i na wystarczającą
głębokość pod odtwarzaną powierzchnią. Następnie należy
unieruchomić słupki za pomocą końcówki aparatu w odstępach co 2-5 mm. Powtarzać
wkłuwanie i wygładzanie na całej długości pęknięcia. Siatkę zbrojoną dociąć z zapasem
na ok. 7 mm. Siatkę zbrojoną zatopić za pomocą końcówki w materiale. Włókno musi
zostać całkowicie zatopione pod powierzchnią. Wymaga to cierpliwości. Tworzywo
potrzebuje pewnego czasu do stopnienia. Nie należy podczas pracy stosować nacisku
lub siły!
1. Trzymać kolbę aparatu jak pisak.
2. Stosować jedynie lekki nacisk. Cierpliwości!
3. Wrobić włókno w powierzchnię naprawianej części.
Im bardziej ośrodkowo zostanie osadzona siatka zbrojona, tym większa
będzie późniejsza trwałość naprawianej części. Ewentualnie można zatopić kilka warstw
siatki. Po naprawie siatka nie powinna być w żaden sposób widoczna. W szczególności
krawędzie siatki powinny zostać wtopione w materiał naprawianej części. Następnie
należy wprowadzić drut i postępować tak, jak w przypadku naprawy rys.
W przypadku dziur należy umieścić siatkę zbrojoną w sposób powyżej opisany
środkowo nad dziurą, w sposób opisany powyżej należy wtopić ją w naprawianą część i
następnie z obu stron pokryć świeżym materiałem.
Obróbka powierzchni nielakierowanych
Za pomocą końcówki zgrzewającej można obrabiać lekkie rysy i wcześniej naprawiane
miejsca, które nie będą później lakierowane. W tym celu należy użyć koniecznie czystej
płozy spawalniczej bez rys.
Poszczególne kroki:
1. Zeszlifować wstępnie powierzchnię.
2. Ustawić temperaturę, która byłaby wystarczająca do stopienia
powierzchni w przeciągu ok. 20s.
3. Nałożyć kawałek materiału tego samego rodzaju o grubości ok. 1 mm
(ewentualnie pobrać z niewidocznego miejsca naprawianej części).
4. Lekko docisnąć końcówkę zgrzewającą do tego kawałka materiału aż do
wtopienia go do naprawianej powierzchni.
5. W razie potrzeby wygładzić powierzchnię spodnią częścią końcówki
zgrzewającej.
6. Całkowicie schłodzić materiał.
7. Po schłodzeniu ostrożnie doszlifować powierzchnię szczotką lub
drobnoziarnistym papierem ściernym, aby była możliwie gładka.
W celu otrzymania lśniącej powierzchni: ostrożnie nadmuchiwać powierzchnię (Uwaga!
Zagrożenie pożarowe!) za pomocą dmuchawy ciepłego powietrza lub płomienia
gazowego, aby ślady szlifowania stopiły się. Po schlodzeniu pojawi się wygładzona
powierzchnia. Ewentualnie można ją wypolerować.
W przypadku powierzchni ze strukturą należy po zastosowaniu nadmuchu gorącym
powietrzem lub płomieniem gazowym lekko docisnąć papier piaskowy o odpowiedniej
ziarnistości do powierzchni.
W takich pracach dużą rolę odgrywa cierpliwość i chęć eksperymentowania. Znani są
rzemieślnicy obrabiający tworzywa sztuczne, którzy doszli do takiej wirtuozerii w swoim
fachu, że odtwarzają powierzchnie prawie nieróżniące się od oryginału.
Po zakończeniu prac spawalniczych
Wyciągnąć wtyczkę. Wytrzeć do sucha jeszcze ciepłą końcówkę aparatu spawalniczego
za pomocą papieru lub ściereczki bawełnianej nie pozostawiającej fuzli. Silne
zabrudzenia usunąć za pomocą mosiężnej szczotki drucianej. Resztki drutu
spawalniczego wycisnąć tlokiem dociskającym. Wyczyścić także tłok dociskający.
Uwaga: kolba dociskająca jest również gorąca!
Aparat spawalniczy wstawić do stojaka i pozostawić do ostygnięcia na powietrzu.
Nie schładzać wodą! Aparat spawalniczy schować do kuferka dopiero po całkowitym
ostygnięciu.
Rysy na spodniej stronie końcówki aparatu, należy wyszlifować np. drobnoziarnistym
papierem ściernym (ziarnistość 1.000). W tym celu położyć papier ścierny na gładką
powierzchnię. Gładko wyszlifować zimną końcówkę, poprzez przesuwanie spodniej
części końcówki tam i z powrotem na papierze ściernym.
Ins trukcja nap rawy
Ins trukcja nap rawy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
1. Naprawiane miejsce oczyścić za
pomocą 1K-Pur zmywacza.
2. Naprawiane miejsce
przeszlifować lub oczyścić z lakie-
ru.
3. Aluminiową matę przyciąć na
wielkość uszkodzenia i dopasować.
4. Kolbę lutowniczą rozgrzać do
temp. 280°C - 300°C. Matę należy
zgrzać z powierzchnią przez krótkie
naciśnięcia maty kolbą lutowniczą.
5. Miejsce uszkodzenia należy
wypełnić paskami naprawczymi i
wygładzić.
6. Dla pełnego wypełnienia i
wygładzenia naprawianego miejsca
można pasek naprawczy stopić w
otworze kolby lutowniczej gdzie
temperatura jest nieco wyższa.
7. Naprawiane miejsce należy
wyszlifować. Teraz można wykonać
gruntowanie i lakierowanie.
Wskazówka: Do wyrównania
drobnych nierówności można
zastosować - Szpachlę do tworzyw
sztucznych L205.
Publicité
