Publicité
Informations sur le modele réel:
La locomotive Diesel BR132 a six essieux et une
version améliorée de la Br130 ou V300 de la deutsche
Reichsbahn. Elle fut conçue pour tracter les trains de
marchandises et de voyageurs sur les lignes princi-
pales et secondaires, pour une vitesse de pointe de
120km/h. Elle fut livrée a 709 exemplaires entre 1972
et 1983 et fut l'image de marque des chemins de fer
de la DDR dans les année 70 et 80.
Ces trains ont fortement contribué aux transits au
niveau des frontières avec en tête la grosse machine
rouge. Les amateurs de trains au sein de la DDR l'ont
appelés « la grande russe » ou « la machine russe »
et par la suite, après la chute du mur la « Ludmilla ».
Ces machines furent renumérotés dans la série 232
de la DB Ag. Certains engins furent transformés et
sont devenues des séries 232.9, 233, 234 et 241.
Pierwowzór:
Sześcioosiowe lokomotywy spalinowe serii 132
stanowiły rozwinięcie konstrukcji V 300 / serii 130
kolei Deutsche Reichsbahn. Przewidziane jako
lokomotywy o uniwersalnym zastosowaniu do
pociągów pośpiesznych i towarowych na głównych
i podrzędnych szlakach, posiadały nowoczesne
elektryczne ogrzewanie składów i osiągały prędkość
maksymalną 120 km/h. Stawiane przed nimi zadania
wypełniały doskonale, będąc przy tym uznawanymi
za solidne i niezawodne. Od roku 1972 do 1983
dostarczono 709 sztuk, stając się w latach siedemdzi-
esiątych i osiemdziesiątych nieodłącznym elemen-
tem wizerunku ciężkich składów kolei Niemiec
Wschodnich. Ciągnąc szybkie pociągi przekraczające
ówczesną granicę między niemieckimi państwami,
czerwone olbrzymy wzbudzały zainteresowanie
wśród miłośników kolei w Niemczech Zachodnich.
W NRD nazywano je „wielkim Ruskiem", „wielką
ruską elektrownią", a po zjednoczeniu Niemiec
otrzymały nową ksywkę „Ludmiła". Jako seria 232
w DB AG te niezniszczalne maszyny stanowiły bazę
dla nowych wersji 232.9, 233, 234 oraz 241.
5
Publicité
