Mitsubishi Electric CITY MULTI PURY-P-YGM-A Manuel D'installation page 162

Sposób przeprowadzenia testu szczelności
1. Wprowadzenie azotu pod ciśnieniem
(1) Po doprowadzeniu gazu do wymaganego ciśnienia obliczeniowego (4,15 MPa) należy
pozostawić gaz w urządzeniu na około jeden dzień. Jeśli ciśnienie nie spadnie, szczelność
jest odpowiednia.
Jednak jeśli ciśnienie spadnie można również przeprowadzić poniżej opisaną próbę
pęcherzykową, aby znaleźć miejsce wycieku.
(2) Po zwiększeniu ciśnienia w sposób opisany powyżej należy pokryć punkty połączenia, części
lutowane, kołnierze oraz inne części, które mogą przeciekać, środkiem pęcherzykowym (np.
Kyuboflex) i sprawdzić, czy pojawią się pęcherzyki.
(3) Środek pęcherzykowy należy zetrzeć po zakończeniu próby.
2. Zwiększanie ciśnienia przy użyciu gazu chłodniczego oraz azotu
(1) Zwiększając ciśnienie czynnika do około 0,2 MPa należy przy użyciu azotu doprowadzić ciśnienie
do wartości obliczeniowej (4,15 MPa).
Jednak nie wolno zwiększać ciśnienia zbyt gwałtownie. Co pewien czas należy poczekać i
zaobserwować czy ciśnienie nie spada.
(2) Używając elektrycznego wykrywacza nieszczelności odpowiedniego dla czynnika R410A należy
sprawdzić czy połączenia, części lutowane, kołnierze oraz inne narażone na to części nie
przeciekają.
(3) Test ten może być przeprowadzony wspólnie z próbą pęcherzykową.
Ostrzeżenie:
Wolno używać jedynie czynnika chłodniczego R410A.
- Użycie innych czynników, jak np. R22 lub R407C, które zawierają chlor spowoduje
rozkład oleju chłodniczego lub doprowadzi do niewłaściwego działania
kompresora.
2 Opróżnianie
Opróżnianie należy przeprowadzić przy pomocy pompy próżniowej poprzez otwór
serwisowy, znajdujący się na zaworze kulowym jednostki zewnętrznej, przy
zamkniętym zaworze, opróżniając zarówno instalację rurową jak i jednostkę
wewnętrzną. (Zawsze należy opróżniać korzystając ze szczelin wlotowych rur z
wysokim oraz niskim ciśnieniem.) Po osiągnięciu 650 Pa [abs] próżni należy
kontynuować opróżnianie przynajmniej przez godzinę.
* Nie wolno oczyszczać powietrza przy użyciu czynnika chłodniczego.
[Fig. 9.3.2] (str.4)
A Analizator systemu B Dolne pokrętło
D Zawór kulowy E Rura niskiego ciśnienia F Rura wysokiego ciśnienia
G Szczelina wlotowa H Złącze trójstronne
J Zawór K Butla gazu R410A
M Pompa próżniowa N Do jednostki wewnętrznej
O Jednostka zewnętrzna
Uwaga:
• Należy zawsze dodać odpowiednią ilość czynnika chłodniczego. Należy
również zawsze uszczelnić układ płynnym czynnikiem chłodniczym.
Nieodpowiednia ilość czynnika chłodniczego spowoduje niewłaściwe
funkcjonowanie urządzenia.
• Należy używać kolektora pomiarowego, węża doprowadzającego ciecz oraz
innych narzędzi wskazanych na klimatyzatorze.
• Należy użyć grawimetra. (o precyzji pomiaru 0,1 kg.)
• Należy używać pompy próżniowej z zaworem zwrotnym przepływu
wstecznego
(zalecany próżniomierz: ROBINAIR 14830A Thermistor Vacuum Gauge)
Można również użyć próżniomierza, który po 5 min. pracy osiąga minimum
65 Pa [abs].
3 Napełnianie czynnikiem chłodniczym
Ponieważ czynnik chłodniczy stosowany w klimatyzatorze jest nieazeotropowy,
należy go uzupełniać w stanie ciekłym. Dlatego przy napełnianiu klimatyzatora
z butli nieposiadającej syfonu należy odwrócić butlę do góry dnem (jak pokazano
na rysunku 9.3.3) i napełnić urządzenie czynnikiem w stanie ciekłym. Jeśli butla
posiada syfon (jak pokazano na rysunku po prawej stronie), ciekły czynnik
chemiczny może być uzupełniany ze stojącej butli, bez jej odwracania. Należy
zwrócić szczególną uwagę na specyfikację butli. Jeżeli zaistnieje potrzeba
napełnienia klimatyzatora gazowym czynnikiem chłodniczym należy dokonać
całkowitej wymiany czynnika. Nie wolno używać czynnika pozostałego w butli.
[Fig. 9.3.3] (str.4)
A Syfon
9.4. Termoizolacja
chłodniczego
Należy zwrócić baczną uwagę na osobne pokrycie izolacją cieplną rury cieczy i rury
gazu, używając w tym celu wystarczająco grubej warstwy termoodpornego
polietylenu, tak aby nie pojawiły się szczeliny na połączeniach pomiędzy jednostką
wewnętrzną a izolacją oraz w samej izolacji. W przypadku niewystarczającej warstwy
izolacyjnej istnieje zagrożenie skraplania, itp. Należy szczególnie zadbać o izolację
komory sprężonego powietrza pod sufitem.
162
C Górne pokrętło
I Zawór
L Skala
B W przypadku butli bez syfonu
rur czynnika
• Palny gaz lub powietrze (tlen) użyty do zwiększenia ciśnienia może
spowodować pożar lub wybuch.
• Nie wolno używać czynnika chłodniczego innego niż ten, który
jest zaznaczony na klimatyzatorze.
• Używanie gazu z butli gazowej spowoduje zmiany w strukturze
czynnika chłodniczego w butli.
• Stosowany ciśnieniomierz, przewód napełniający i inne części
muszą być przeznaczone specyficznie dla płynu R410A.
• Elektryczny wykrywacz wycieków gazu R22 nie nadaje się do
wykrycia wycieków R410A.
• Nie należy używać latarki halogenowej. (Wyciek gazu nie zostanie
wykryty.)
[Fig. 9.4.1] (Str.4)
A Drut stalowy
C Asfaltowa oleista masa uszczelniająca lub asfalt
D Izolacja cieplna A
Włókno szklane + drut stalowy
Izolacja
cieplna A
Spoiwo + termoodporna piana polietylenowa + taśma lepka
Wewnątrz Taśma winylowa
Pokrycie
zewnętrzne Odkryta podłoga Wodoodporny materiał konopny + asfalt brązowy
B
Na zewnątrz Wodoodporny materiał konopny + płyta cynkowa + farba olejna
Uwaga:
• Pokrycie dachu asfaltem nie jest wymagane przy użyciu polietylenu jako
materiału kryjącego.
• Druty elektryczne nie muszą być zabezpieczone izolacja termiczną.
[Fig. 9.4.2] (str.4)
A Rura niskiego ciśnienia B Rura wysokiego ciśnienia C Drut elektryczny
D Taśma wykańczająca E Izolator
[Fig. 9.4.3] (str.4)
Przenikanie
[Fig. 9.4.4] (str.4)
<A> Ściana wewnętrzna (ukryta)
<C> Ściana zewnętrzna (odsłonięta)
<E> Szyb rury dachowej
<F> Część przenikająca granicę ognia i ścianę brzegową
A Tuleja
C Otulinowy
E Opaska
G Tuleja z krawędzią
I Spoina lub inny rodzaj niepalnego materiału doszczelniającego
J Niepalny materiał izolacji termicznej
Wypełniając szczelinę spoiną należy stalową płytą osłonić część przenikalną, tak
aby nie zamurować materiału izolacyjnego. Zarówno jako izolację jak i pokrycie
należy stosować materiały niepalne. (Nie należy używać pokrycia winylowego.)
• Materiał izolacyjny rur do założenia na miejscu powinien spełniać następujące
wymagania:
Grubość
Wytrzymałość na wysokie temperatury
* Instalacja rurowa w środowisku wysokich temperatur i wysokiej wilgotności, jak
w przypadku najwyższego piętra budynku, może wymagać zastosowania
materiałów izolacyjnych o większej grubości niż zostało to określone w
specyfikacjach powyżej.
* W przypadku określonych specyfikacji wymaganych przez klienta należy upewnić
się, że wymogi te zgodne są ze specyfikacjami powyższego wykresu.
Ograniczenia
B Instalacja rurowa
E Pokrycie zewnętrzne B
<B> Ściana zewnętrzna
<D> Podłoga (impregnacja wodoodporna)
B Materiał izolacji cieplnej
D Materiał doszczelniający
F Warstwa impregnacji wodoszczelnej
H Materiał otulinowy
Rozmiar rury
ø6,35 mm do ø25,4 mm ø28,58 mm do ø38,1 mm
10 mm min. 15 mm min.
100 °C min.