Panasonic SDC07 3E5 Serie Manuel D'installation page 133

CIĘCIE I ROZSZERZANIE
RUR
1. Cięcie należy wykonać przy użyciu obcinacza do rur, a następnie usunąć
nierówności.
2. Nierówności należy usunąć przy użyciu rozwiertaka. Jeśli nierówność
nie zostaną usunięte, może to spowodować wyciek gazu. Końcówkę
rury należy skierować w dół, aby uniknąć dostania się do wnętrza rury
metalowych opiłków.
3. Rozszerzenie należy wykonać po zainstalowaniu nakrętki kielichowej na
rurach miedzianych.
Przewód rurowy
Rozwiertak
Uchwyt
Skierować w dół
zacisku
1. Do obcięcia 2. Do usunięcia nierówności
 
Nieprawidłowe rozszerzenie
Nachylone Uszkodzona Pęknięcie Nierówna
powierzchnia grubość
Instalacja kolanka spustowego i przewodu
•
Zamocować kolanko spustowe 2 i opakowanie 3 do dolnej części
jednostki wewnętrznej, tak jak to pokazano na poniższej ilustracji.
•
Użyć dostępnego w handlu przewodu spustowego o średnicy
wewnętrznej 17 mm.
•
Ten przewód musi być zamontowany z zachowaniem ciągłego spadu
oraz w środowisku, w którym nie dochodzi do zamarzania.
•
Wylot tego przewodu prowadzony jest wyłącznie do jednostki
zewnętrznej.
•
Nie wolno wkładać tego przewodu do studzienki kanalizacyjnej ani
przewodu odprowadzania skroplin, ponieważ może to doprowadzić
do powstawania gazowego amoniaku, gazu siarkowego itd.
•
Jeśli to konieczne, użyć zacisku do węża, aby dokręcić go na złączu
węża spustowego uniknąć wycieku.
•
Ponieważ z tego węża będzie kapać woda, wylot należy zamontować
w miejscu, w którym nie zostanie zablokowany.
Opakowanie 3
Kolanko spustowe 2
Instalacja rur odprowadzeniowych z ciśnieniowego
zaworu bezpieczeństwa
•
Podłączyć przewód spustowy do wylotu przewodu ciśnieniowego
zaworu bezpieczeństwa.
•
Ten przewód musi być zamontowany z zachowaniem ciągłego spadu
oraz w środowisku, w którym nie dochodzi do zamarzania.
•
Wylot tego przewodu prowadzony jest wyłącznie do jednostki
zewnętrznej.
•
Nie wolno wkładać tego przewodu do studzienki kanalizacyjnej
ani przewodu czyszczącego, ponieważ może to doprowadzić do
powstawania gazowego amoniaku, gazu siarkowego itd.
•
Jeśli to konieczne, użyć zacisku do węża, aby dokręcić go na złączu
węża spustowego uniknąć wycieku.
•
Ponieważ z tego węża będzie kapać woda, wylot należy zamontować
w miejscu, w którym nie zostanie zablokowany.
Wylot węża ciśnieniowego
zaworu bezpieczeństwa
Uchwyt
0–0,5 mm
Pręt
Pręt
Rozwidlenie
Rdzeń
Miedziana
Czerwona strzałka
rura
3. Do rozszerzenia
Po prawidłowym rozszerzeniu powierzchnia
wewnętrzna kielicha będzie błyszczeć i mieć
równą grubość. Ponieważ rozszerzona część
ma kontakt z połączeniami, należy dokładnie
sprawdzić wykończenie rozszerzenia.
Próba szczelności układu chłodniczego
Przed wprowadzeniem czynnika chłodniczego oraz oddaniem układu
chłodniczego do eksploatacji, należy wykonać poniższą próbę w
miejscu instalacji; kryteria akceptacji winny być zweryfi kowane przez
wykwalifi kowanych techników i/lub instalatora:-
Krok 1: Próba ciśnieniowa służąca wykryciu wycieków czynnika chłodniczego:
1) Kroki dot. próby ciśnieniowej, zgodnie z ISO 5149.
2) Przed przeprowadzeniem próby ciśnieniowej należy usunąć czynnik
chłodniczy z układu oraz w prawidłowy sposób przymocować rurę
rozgałęźną manometru. Wąż doprowadzający od strony niskociśnieniowej
(Low) podłączyć do strony gazowej (Gas). (Wąż doprowadzający od strony
wysokociśnieniowej (High) podłączyć do strony cieczowej (Liquid), jeśli ma
to zastosowanie).
3) Wyregulować pokrętła na zaworach serwisowych oraz regulator na
zestawie manometru wielofunkcyjnego w taki sposób, aby można
było wprowadzić gaz do prób poprzez centralną rurę rozgałęźną
zestawu manometru wielofunkcyjnego.
4) Wprowadzić gaz azotowy do układu poprzez centralną rurę
rozgałęźną i poczekać, aż ciśnienie w układzie osiągnie wartość
mniej więcej 1 MPa (10 BarG); odczekać kilka godzin i monitorować
wskazania ciśnienia na manometrach.
5) Pamiętać, iż ciśnienie w układzie może wzrosnąć nieznacznie, jeżeli
próba zostanie przeprowadzona w godzinach okołopołudniowych,
wskutek wzrostu temperatury. I na odwrót – w nocy ciśnienie może
spaść w związku z obniżeniem temperatury. Jednakże te wahania
będą minimalne.
6) Czas czekania zależy od wielkości układu. W przypadku większych
układów, wymagany czas czekania może wynieść 12 godzin. W
mniejszych układach, procedurę wykrywania przecieków można
przeprowadzić w ciągu 4 godzin.
7) Sprawdzić, czy występuje stały spadek ciśnienia. W razie wystąpienia
jakiegokolwiek spadku ciśnienia, należy przejść do czynności „Krok 2:
Wykrywanie przecieków czynnika chłodniczego ...". W przeciwnym razie
upuścić gaz azotowy i przejść do czynności „Krok 3: Próba próżniowa".
8) Następnie wprowadzić niewielką ilość tego samego czynnika
chłodniczego do układu poprzez wąż centralny, dopóki ciśnienie
nie osiągnie wartości ok. 1 MPa (10 BarG).
Manometr (Niskie/Gaz)
Manometr (Wysokie/Ciecz)
7
3
4 8
N R-###
2
Ilustracja przykładowej konfi guracji do
wykrywania przecieków czynnika chłodniczego.
Krok 2: Wykrywanie przecieków czynnika chłodniczego za pomocą
elektronicznego, halogenowego wykrywacza nieszczelności i/lub
ultradźwiękowego wykrywacza nieszczelności:
1) Użyć dowolnego z poniższych wykrywaczy do sprawdzenia szczelności.
i) Elektroniczny, halogenowy wykrywacz nieszczelności.
i-a) Włączyć jednostkę.
i-b) Zabezpieczyć obszar próby przed bezpośrednim ciągiem
powietrza.
i-c) Przestawić sondę wykrywacza do obszaru próby i poczekać
na pojawienie się sygnałów dźwiękowych/wizualnych.
ii) Ultradźwiękowy wykrywacz nieszczelności
ii-a) Zapewnić ciszę w obszarze próby.
ii-b) Włączyć ultradźwiękowy wykrywacz nieszczelności.
ii-c) Przesunąć sondę wzdłuż układu klimatyzacji w celu sprawdzenia
szczelności; zaznaczyć nieszczelności do naprawy.
2) Wszelkie nieszczelności wykryte na tym etapie należy naprawić i ponownie
sprawdzić, zaczynając od czynności „Krok 1: Próba ciśnieniowa".
UWAGA:
- Po zakończeniu próby, bezwzględnie odprowadzić czynnik chłodniczy i
gaz azotowy do odpowiedniego cylindra.
- Należy bezwzględnie używać wykrywaczy nieszczelności o
wykrywalnej szybkości przecieku rzędu 10
- Nie używać czynnika chłodniczego jako medium do prób w układzie o
całkowitym wsadzie czynnika chłodniczego powyżej 5 kg.
- Próbę należy przeprowadzić przy użyciu suchego azotu lub innego
gazu suchego, który jest i niepalny, i niereaktywny. Zabrania się użycia
tlenu, powietrza oraz mieszanek zawierających ww.
2
2
-6 3
Pa.m /s lub wyższej.
37