Beninca MS5 Mode D'emploi page 45

6) MONTAŻ LISTWYZĘBATEJ (RYS.6-7-8)
6.1) LISTWA ZĘBATA NYLONOWA (RYS.6)
Umieścić listwę zębatą na wysokości 96 mm od połowy linii osiowej otworu mocowania do podstawy, na której zostanie umocowana
płyta fundamentowa; w tym punkcie wykonać odwiert i uliniować M6 bramy.
Zachować podziałkę zębów P także między jednym i drugim odcinkiem listwy zębatej; w tym celu może być użyteczne przyłączenie
drugiego kawałka listwy zębatej (Szczegół C)
6.2) LISTWA ZĘBATA Z FE 12X30 MM (RYS.7)
Umieścić w odpowiednim położeniu podkładki odległościowe D i przyspawać je lu przykręcić do bramy na wysokości 129 mm od połowy
linii osiowej otworu mocowania podstawy, na której zostanie umocowana płyta fundamentowa. Przymocować listwę zębatą zwracając
uwagę na punkty 4.3 i 4.4.
Zachować podziałkę zębów P także między jednym i drugim odcinkiem listwy zębatej; w tym celu może być użyteczne przyłączenie
drugiego kawałka listwy zębatej (Szczegół C)
Przymocować listwę zębatą przy pomocy śrub V, pamiętając, że po zamontowaniu siłownika powinno być około 1 mm luzu między listwą
zębatą i kołem czynnym (zobacz Rys .8); w tym celu należy wykorzystać wgłębienia na listwie zębatej.
7) MONTAŻ I ZAMOCOWANIE SIŁOWNIKA (RYS.9-10)
Umieścić motoreduktor na płycie fundamentowej tak, żeby przekładnia była wycentrowana w stosunku do listwy zębatej. Odblokować
automatyzm i sprawdzić, czy zazębienie jest prawidłowe na całej długości listwy zębatej, ewentualnie wyregulować ulinio- wanie przy
pomocy odpowiednich wgłębień.
Zamocować motoreduktor do podstawy przykręcając silnie 4 nakrętki D, pod którymi zostały nałożone podkładki R.
Nałożyć dwie osłony śrub C.
W przypadku gdyby lista zębata była już zamontowana w położeniu wyższym od koła, można podnieść płytę (maksymalnie 20 mm)
umieszczając nakrętki i podkładki pod płytą, tak jak zilustrowano na Rys.10.
Jeżeli położenie przewodów połączenia utrudnia zamocowanie płyty standardowej, jest do dyspozycji płyta opcjonalna BULL.P3 (Rys.11)
pozwalająca na podniesienie o około 34 mm wymiar zainstalowania siłownika, co daje możliwość łatwiejszego umieszczenia przewodów.
8) MONTAŻ ZACISKÓW WYŁĄCZNIKÓW KRAŃCOWYCH (RYS.12)
Przesunąć ręcznie bramę do położenia otwierania, pozostawiając odstęp od 1 do 3 cm (w zależności od ciężaru bramy) między bramą
i ogranicznikiem mechanicznym A; zamocować zacisk wyłącznika krańcowego S przy pomocy kołków G w taki sposób, żeby mikrowy-
łącznik ogranicznika końca biegu F został wciśnięty. Powtórzyć tę samą operację w położeniu zamykania.
Uwaga.: Zacisk wyłącznika krańcowego musi być umieszczony w takim położeniu, żeby pozwalało na zatrzymanie bramy zanim dojdzie PL
ona do ogranicznika mechanicznego.
9) MANERWR RĘCZNY (RYS.13-14-15)
W przypadku braku energii elektrycznej lub usterki, w celu wykonania manewru ręcznego należy postępować tak, jak podano poniżej:
• po włożeniu klucza osobistego C należy obrócić nim w kierunku przeciwnym do obrotu wskazówek zagara (Rys.13) i pociągnąć
dźwignię L (Rys.14).
• W ten sposób motoreduktor będzie odblokowany i można przesunąć bramę ręcznie (Rys.15).
• W celu przywrócenia normalnego działania należy zamknąć dźwignię L i uruchomić ręcznie bramę aż do zazębienia.
10)ZAMONTOWANIE MAGNESÓW (MS5.S) (RYS. 16-17)
Magnesy znajdują się wewnątrz specjalnych elementów nośnych (Rys.16-A); umieszczone na strzemiączkach wyłącznika krańcowego
lub na zębatce, w momencie przybliżania się do czujników powodują komutację.
10.1)UMOCOWANIE NA STRZEMIĄCZKACH WYŁĄCZNIKA KRAŃCOWEGO
Elementy nośne wyposażone są w skrzydełka zakotwiczenia, które pozwalają na zamocowanie ich do strzemiączek wyłącznika krańco-
wego, będących normalnie w wyposażeniu napędu automatycznego, tak jak wskazano na Rys.16-B.
Ten typ zamocowania pozwala na szybką regulację położenia magnesów. Po ustaleniu prawidłowej odległości należy przymocować przy
pomocy śruby położenie elementu nośnego, tak, żeby uniemożliwić jego przemieszczanie się na strzemiączku.
10.2)UMOCOWANIE NA ZĘBATCE
Alternatywnie można zamocować elementy nośne bezpośrednio na zębatce, używając otworów wskazanych na Rys.16-C. Ten tryb
nie pozwala na późniejsze regulacje, tek więc przed ostatecznym zamocowaniem zaleca się wykonanie prób z elementami nośnymi
zamontowanymi prowizorycznie.
WAŻNE: Prawidłowa odległość magnesu od czujnika zależy od charakterystyki technicznej instalacji i nie może być ustalona wcześniej,
tylko wyznaczona poprzez wykonanie paru prób.
W tabeli na Rys. 17 podane są – tylko orientacyjnie - odległości zadziałania czujnika (wymiar X) w zależności od odległości K wynoszącej
3 i 35 mm.
W każdym razie odległość K nie powinna przekraczać wartości 35 mm, ponieważ odległość większa od wskazanej nie pozwala na
komutację czujnika magnetycznego.
45