Pomocne w wyborze i korzystaniu z obuwia bezpiecznego i zawodowego są również
regulacje DGUV 112-191. Buty powinny chronić, w zależności od wersji wykonania,
przed takimi zagrożeniami jak wilgoć, oddziaływania mechaniczne w obszarze palców u
nogi (siły w wyniku uderzenia lub nacisku), przenikanie przedmiotów przez podeszwę,
poślizgnięcie, naładowanie elektryczne, lekkie nacięcia w bocznym obszarze cholewki
oraz ciepło i zimno.
Buty zapewniają ochronę określoną w oznakowaniu obuwia. Wpływ czynników
zewnętrznych, które wykraczają poza wyżej wymienione, takich jak np. większe siły
mechaniczne, bardzo ostre przedmioty, wysokie, wzgl. bardzo niskie temperatury lub
wpływ stężonych kwasów, ługów lub innych chemikaliów może negatywnie oddziaływać
e
na właściwości funkcyjne obuwia i wymaga zastosowania dodatkowych środków
ochronnych.
d
Obuwie posiadające oznakowanie SB, S1, OB lub O1 powinno być noszone tylko w
suchych obszarach. W obszarch mokrych i na terenach otwartych należy zakładać
obuwie z oznakowaniem S2 lub O2. W obszarach, w których występują zagrożenia w
postaci przebicia buta ostrymi przedmiotami (np. gwoździami lub odłamkami szkła),
należy zastosować produkt z ochroną antyprzebiciową o oznaczeniu S3 lub O3. Bardzo
chętnie doradzimy Państwu i pomożemy wyborze najodpowiedniejszego obuwia.
Odporność na poślizg: Właściwości przeciwślizgowe zostały przetestowane w
n-
liwo
warunkach laboratoryjnych zgodnie z wyznaczonymi parametrami. Powyższe nie
zapewnia jednak absolutnej gwarancji bezpiecznego chodzenia, ponieważ jest to
zależne od wpływu różnych czynników (np. rodzaj podłoża, zanieczyszczenia). Dla
wo
systemu „buty–podłoże–medium" zalecamy przeprowadzenie testu noszenia obuwia na
miejscu.
Obuwie bezpieczne wg normy EN ISO 20345:2011 spełnia wymagania dotyczące
podnoska bezpieczeństwa, chroniącego przed uderzeniami o maksymalnym
poziomie energii rzędu 200 J i ściskaniem przy użyciu siły 15 kN. Są to podstawowe
wymagania normy EN ISO 20345:2011 i obowiązują jako ochrona przed spadającymi
przedmiotami dla obuwia kategorii SB, S1, S1P, S2 i S3. Nie mają one zastosowania
dla obuwia zdefiniowanego wg normy EN ISO 20347:2012 kategorii OB, O1, O2 i
i
O3, które nie zapewnia ochrony przed spadającymi przedmiotami. Większe siły mogą
n.)
zwiększyć ryzyko zmiażdżenia palców u nogi. W takich przypadkach należy uwzględnić
ą
alternatywne środki prewencyjne.
ytce
RC
Odporność podeszwy tego obuwia na przebicie została zmierzona w laboratorium za
pomocą standardowego gwoździa z siłą 1100 N. Większe siły lub cieńsze gwoździe
mogą zwiększyć ryzyko przebicia. W takich przypadkach należy rozważyć podjęcie
we.
alternatywnych czynności zapobiegawczych.
e
Dla obuwia ochronnego dostępne są obecnie dwa rodzaje zwykłych wkładek
i
zapobiegających przebiciu. Są one wykonane z materiałów metalowych lub
niemetalowych. Obydwie wkładki spełniają minimalne wymagania odnośnie ochrony
antyprzebiciowej, zawarte w normach, których oznaczenia widnieją na obuwiu, ale każda
PL
121