upadkiem z wysokości) i DGUV R 112-199 (ratowanie z wysokości i głębokości za pomocą środków
ochrony indywidualnej) oraz DGUV Information 212-870 (pasy ochronne i elementy złączne do pasów
ochronnych).
15. Prześwit pod stopami użytkownika musi wynosić co najmniej 2,0 m, gdy urządzenie jest zamocowane
nad użytkownikiem.
16. Urządzenie samohamowne IKAR może być używane zgodnie z EN 360:2002, FprEN 360:2022 w
zakresie temperatury od - 40°C (-40°F) do +50°C (+122°F) (
17. Dopuszczalne obciążenie znamionowe masą zabezpieczanej osoby wynosi 35 - 136 kg (
18. Urządzenia samohamowne należy chronić przed działaniem płomieni i iskier powstających podczas
szlifowania, przed ogniem, kwasami, ługami itp.
19. Nie wolno wprowadzać zmian ani naprawiać urządzenia samohamownego (
Naprawy może wykonywać tylko producent lub osoby przez niego przeszkolone i autoryzowane.
20. Urządzenia samohamowne mogą być używane tylko przez osoby, które mają odpowiednie kwalifikacje
lub zostały odpowiednio przeszkolone. Nie mogą występować żadne przeszkody fizyczne ani zdrowotne
(problemy z alkoholem, narkotykami, lekami, sercem lub układem krążenia).
21. Trwałość urządzenia samohamownego musi być określana podczas corocznych przeglądów, jednak w
zależności od obciążenia wynosi ona ok. 10 lat.
22. Możliwość zastosowania tego urządzenia samohamownego z poziomym zabezpieczeniem przed
upadkiem z wysokości według aktualnego standardu wymaga potwierdzenia przez odpowiednie
przetestowanie całego systemu.
1. Taśmę należy nawijać zawsze pod obciążeniem. Nie wolno całkowicie wyciągać, a następnie puszczać
taśmy, ponieważ nagłe uderzenie zatrzaśnika w urządzenie może spowodować pęknięcie sprężyny
powrotnej (
).
11
2. W przypadku urządzeń, które cały czas są narażone na działanie warunków atmosferycznych, zaleca
się lekkie natłuszczanie stalowej liny w regularnych odstępach czasu olejem nie zawierającym kwasu lub
wazeliną (tylko w przypadku stalowych lin).
3. Wciągane elementy łączące wykonane z włókien para-aramidowych (tekstylnych) można czyścić
wyłącznie ciepłą wodą lub neutralnymi środkami czyszczącymi. Nie należy używać rozcieńczalnika ani
podobnych środków. Spłukać wszystkie pozostałości środka czyszczącego czystą wodą.
4. Ważna uwaga! Przechowywanie i transportowanie urządzeń samohamownych muszą odbywać się w
suchych warunkach, bez obecności pyłu i oleju.
5. Suszenie tekstylnych elementów, które zmokły wskutek czyszczenia lub używania, może odbywać
się tylko sposobem naturalnym. Nie wolno ich suszyć w pobliżu ognia ani innych źródeł wysokiej
temperatury.
6. Przed użyciem środków dezynfekcyjnych należy skontaktować się z producentem ze względu na złożone
klasyfikacje prawne produktów zgodnie ze specjalnymi zastosowaniami i składnikami.
Wskazówka: Urządzenie samohamowne zostało również zbadane pod kątem zastosowania w poziomie i
symulowanego upadku przez krawędź. W przypadku urządzeń samohamownych z elementem łączącym z
liny stalowej i urządzeń samohamownych z elementem łączącym z taśmy zastosowano przy tym promień
krawędzi r = 0,5 mm (
). Na podstawie przeprowadzonego badania urządzenie samohamowne może być
12
stosowane w przypadku podobnych krawędzi z promieniem od r ≥ 0,5 mm zgodnie z EN, występujących
przykładowo w walcowanych profilach stalowych, belkach z drewna lub w przypadku zaokrąglonej attyki z
okładziną.
1. Przed rozpoczęciem pracy należy przeprowadzić ocenę zagrożenia. W przypadku krawędzi upadku o
szczególnie „ostrym" i/lub „niewygładzonym" (np. nieobudowana attyka lub ostra podparta blacha ze
stali), przed rozpoczęciem pracy należy podjąć odpowiednie działania prewencyjne.
- Wykluczyć możliwość upadku z wysokości przez krawędź
oraz
- Nie przekraczać znamionowego obciążenia urządzeń dla przypadku upadku z wysokości przez
krawędź (
)
9
oraz
POLSKI
).
8
Pielęgnacja i konserwacja
Użycie poziome
71
).
9
).
10
10
8
9
11
12