Wykonanie modelu gipsowego
Ze względu na konstrukcję sprężyny z włókna węglowego należy zwrócić uwagę na to, żeby odci
sk gipsowy był wykonany już w lekkiej pozycji zewnętrznej. W razie potrzeby można poprosić o
podanie informacji na temat techniki odcisków gipsowych (Wykonanie odcisku gipsowego - Orte
za na całą kończynę dolną typu KAFO: 646T5411*). W celu lepszego ustawienia sprężyny pod
stopą należy w odcisku gipsowym przewidzieć lekkie podwyższenie na obcas ok. 15 do 20 mm
(patrz ilustr. 2). Do ustawienia podudzia w pozycji strzałkowej należy użyć załączonego szablonu
(mały szablon do rozmiarów od 10 do 12).
Montaż sprężyny z włókna węglowego
Warunek: wykonanie modelu gipsowego właściwego dla konkretnego pacjenta.
1) Naciągnąć jedną warstwę perlonowo-trykotową na model gipsowy, a inlet wykonać z materiału
Pedilin o grubości 5 mm (patrz ilustr. 4). Materiału o grubości 5 mm można użyć do pełnej
rozmiarówki modeli.
2) Zaznaczyć strefę mocowania oraz strefę poruszania się sprężyny, dzieląc przy tym model na
strefę 1 oraz 2 (patrz ilustr. 3, patrz ilustr. 5).
3) Odrysować sprężynę pod stopą, do tego wystarczy długość nieprzekraczająca ok. 20 mm
przed strefą toczenia stopy (patrz ilustr. 6).
4) Opcjonalnie: skrócić sprężynę maksymalnie do oznaczenia. Usunąć zadziory z krawędzi cię
cia i zaokrąglić (patrz ilustr. 7).
5) Utworzyć konstrukcję dla sprężyny z włókna węglowego na inlecie poprzez nałożenie wielu
warstw materiału wielowarstwowego Pedilin, a następnie przeszlifowanie (patrz ilustr. 8).
6) Wyrównać sprężynę w części stopowej w kierunku drugiego promienia palca (patrz ilustr. 9).
7) Konstrukcję z materiału Pedilin pod sprężyną z włókna węglowego wykonać zgodnie z obry
sem, unikając przy tym pustych przestrzeni pod sprężyną (patrz ilustr. 10).
8) Przymocować sprężynę na modelu za pomocą taśmy klejącej PVA, a następnie naciągnąć jed
ną warstwę rękawa perlonowo-trykotowego (patrz ilustr. 11).
9) Do formowania wgłębnego należy użyć homopolipropylenu o grubości 4 mm do wszystkich
rozmiarów sprężyny (patrz ilustr. 12).
10) Zaznaczyć przebieg krawędzi, a następnie zdjąć ortezę z modelu. Na koniec oddzielić część
łydkową od części stopowej zgodnie z naniesionymi zaznaczeniami (patrz ilustr. 13).
11) Linijką zaznaczyć środek otworów, które mają być wywiercone na części łydkowej (patrz
ilustr. 14).
12) Zaznaczyć miejsca wywiercenia otworów na części stopowej. Otwór bliższy rozpoczyna się
przed zakrzywieniem pięty (patrz ilustr. 15).
13) Do wywiercenia otworów w panewkach ortezy, przy gwincie M4 należy użyć wiertła 4 mm, a
przy gwincie M5 wiertła 5 mm (patrz ilustr. 16).
14) Przenieść otwory wiercone na sprężynę z włókna węglowego (patrz ilustr. 17).
15) Wywiercić odpowiedni otwór na nakrętkę przeznaczoną do przyspawania 502E3, w przypadku
gwintu M4 ma być to otwór 5 mm, a w przypadku gwintu M5 otwór 6,5 mm (patrz ilustr. 18).
16) Usunąć zadziory z otworu wywierconego za pomocą pogłębiacza 726S9=90x11,5 (patrz
ilustr. 19).
17) Wcisnąć nakrętkę przeznaczoną do przyspawania (patrz ilustr. 20). Aby otwory wywiercone
były mocno osadzone, należy na próbę przykręcić część górną i skontrolować pozycję pozo
stałych otworów wywierconych. Powtórzyć czynności od 14 do 16.
18) Zamontować sprężynę z włókna węglowego za pomocą dostarczonych śrub, razem z podkład
kami rozetkowymi i nakrętkami przeznaczonymi do przyspawania, do ortezy i zabezpieczyć kle
jem Loctite 241 (patrz ilustr. 21).
19) Ottobock zaleca, żeby linia obciążenia strzałkowego przebiegała ok. 15 mm przed kompromi
sową osią obrotu kolana wg Nieterta (patrz ilustr. 22).
58