PL
wyciągowe oraz inne urządzenia wyposażone w palenisko. W pomieszczeniach posiadających wenty-
lację mechaniczną lub bardzo szczelną stolarkę okienną należy zastosować indywidualne doprowa-
dzenie powietrza do komory spalania wkładu. Najlepiej do tego celu użyć dolotu świeżego powietrza
z zewnątrz. W przypadku wkładów żeliwnych z opcjonalnie montowanym dolotem, układ nawiewny
należy dodatkowo wyposażyć w przepustnicę, by pomieszczenie nie traciło temperatury w czasie, gdy
kominek jest nieużywany. Czerpnia powietrzna doprowadzająca powietrze do spalania powinna być
tak dobrana, aby nie mogła się zapchać. Kominek nie może być narażony na wilgoć.
Wykonanie obudowy wkładu kominkowego
Obudowa powinna być tak zaprojektowana, by wkład kominkowy nie był trwale z nią związany, z za-
chowaniem możliwości montażu i demontażu, bez konieczności jej uszkodzenia. Obudowa powinna
umożliwiać łatwy dostęp do rewizji łącznika kominowego, obsługi szybra lub regulatora ciągu komi-
nowego (jeżeli te są zainstalowane). Do wykonania konstrukcji należy zastosować materiały niepalne
i izolacyjne, takie jak: wełna mineralna z powłoką aluminiową, włókna ceramiczne, płyty żaroodporne
zbrojone włóknem szklanym, powłoki aluminiowe. Odległość izolacji od ścianek wkładu kominko-
wego powinna wynosić 8 - 12 cm. Odległość pomiędzy futryną kominka o obudową nie może być
mniejsza niż 5 mm (dylatacja nie wymaga izolacji). Obudowa powinna zapewniać dostęp powietrza
potrzebnego do spalania, jak i wentylacji kominka, poprzez zastosowanie odpowiednich kratek do-
branych do mocy urządzenia. W dolnej części zabudowy wkładu kominkowego należy zainstalować
kratkę wlotową za pomocą której do obudowy doprowadzane jest powietrze. Aby zapewnić właściwe
odprowadzanie gorącego powietrza z okapu, należy zamontować w nim kratkę wylotową powietrza.
Minimalne pole czynne kratek dobierane jest w zależności od mocy wkładu: od 50 do 70 cm
na 1 kW.
2
Wewnątrz obudowy osiągana jest bardzo wysoka temperatura, dlatego w obudowie w odległości ok.
40 cm od sufitu należy zamontować półkę dekompresyjną. Zapobiega ona grzaniu sufitu w pomiesz-
czeniu, stratom ciepła i wymusza zainstalowanie pod nią na odpowiedniej wysokości kratek wyloto-
wych emitujących ciepło z komory nad kominkiem. Kratki dekompresyjne montuje się z dwóch stron
obudowy naprzemianlegle np. na przemiennie wyżej i niżej ponad półką dekompresyjną. Wielkość
kratek i ich pole czynne nie jest istotne.
Uwaga
Ze względu na wysoką temperaturę w obudowie wkładu, kratki w okapie jak i wieńczące układ roz-
prowadzania powietrza w domu muszą być metalowe. W okapie kominka montujemy wyłącznie kratki
bez żaluzji.
EKSPLOATACJA WKŁADU KOMINKOWEGO
W stanie zimnym wkład kominkowy powinien mieć zamknięte wszystkie przepustnice by pomieszcze-
nie w którym został zainstalowany nie traciło temperatury w czasie, gdy kominek jest nieużywany. Nie
należy użytkować niezabudowanego wkładu kominkowego za wyjątkiem próbnych rozpaleń.
Wkłady kominkowe PIZARRO oraz CANO muszą zostać wyposażone w ręczną lub automatyczną
przepustnicę spa-lin montowaną na ich dolocie. W celu zakupienia kompatybilnej przepustnicy
należy skontaktować się z działem handlowym firmy Kratki.pl Marek Bal.
Uwaga
Palący się wkład kominkowy jest gorący. Podczas wszelkich czynności związanych z obsługą i eks-
ploatacją wkładu należy pamiętać, iż elementy wkładu mogą mieć wysoką temperaturę w związku
z czym do obsługi należy stosować rękawice ochronne. Nie wolno pozostawiać w pobliżu kominka
materiałów łatwopalnych, ani gasić ognia w palenisku wodą, lub eksploatować wkładu z pękniętą szy-
bą. Bezpieczna odległość elementów palnych od szyby wynosi min. 1,5 m. Przebywające w pobliżu
pracującego urządzenia dzieci lub inne osoby nieświadome nie powinny pozostawać bez nadzoru.
15