Publicité
Les langues disponibles
Les langues disponibles
Podstawy spawania
15.2
Spawanie elektrodą wolframową w
osłonie gazów obojętnych
Metoda ta jest bardzo uniwersalna i pozwala uzyskiwać wyso-
kowartościowe połączenia spawalnicze.
W tym trybie spawaniu, elektroda spawalnicza jest wykonana
z nietopliwego wolframu, a jako gaz ochronny stosowane są
gazy obojętne. W języku angielskim, metoda ta jest określana
terminem spawania TIG (wolfram = tungsten).
Gazy obojętne są to gazy obojętne chemicznie, dzięki czemu
nie wchodzą w żadne reakcje ze spoiwem. Gazami obojętny-
mi są, na przykład, argon lub hel oraz ich mieszanki. Głównie
stosuje się czysty argon (99,9%). Gaz spawalniczy musi być su-
chy. Podział gazów spawalniczych znajduje się w normie DIN
32 526.
Zasada spawania elektrodą wolframową w osło-
nie gazów obojętnych
Nietopliwa elektroda wolframowa jest umocowana tulejką
rozprężną w chłodzonym gazem lub wodą palniku. Między
elektrodą wolframową i przedmiotem spawanym zachodzi
łuk elektryczny w wewnętrznej atmosferze gazu obojętnego.
Elektroda wolframowa jest również przewodnikiem łuku elek-
trycznego. Łuk świetlny stapia punktowo przedmiot spawa-
ny, tworząc jeziorko spawalnicze. Z dyszy gazu wypływa gaz
ochronny. Zadaniem warstwy gazu ochronnego jest odizolo-
wanie elektrody wolframowej, łuku elektrycznego i jeziorka
spawalniczego przed powietrzem z otoczenia. W ten sposób
chroni się obszar spawania przed niepożądanym utlenianiem.
Nieprawidłowe wyniki spawania mogą również być skutkiem
w usterkach doprowadzania gazu ochronnego.
Jeżeli stosowany jest przy spawaniu dodatkowy materiał,
będzie to wprowadzany ręcznie drut spawalniczy, jak przy
spawaniu gazowym lub specjalny drut spawalniczy, wprowa-
dzany w obszar spawania posuwami mechanicznymi. Stąd też
drut spawalniczy musi być położony w tej samej płaszczyźnie
lub wyżej od materiału spawanego. Bez drutu spawalniczego
można wykonywać spoiny brzeżne i pachwinowe.
Gaz ochronny
Elektroda
wolframowa
Dysza gazowa
Gaz ochronny
Spoina
Łuk świetlny
Zasadniczo, do spawania elektrodą wolframową w osłonie ga-
zów obojętnych można stosować zarówno zasilanie prądem
naprzemiennym jak stałym. Przy tym, rodzaj prądu i bieguno-
wość zależą od rodzaju spawanego materiału.
01.21
All manuals and user guides at all-guides.com
Drut spawalniczy
Źródło prądu
Przedmiot
spawany
909.2669.9-02
Prąd stały jest stosowany przy spawaniu stali bez- i niskosto-
powych, stali wysokostopowych i miedzi, jak i tytanu i tantalu,
przy czym elektroda z powodu wyższej obciążalności prądo-
wej jest podłączona do bieguna ujemnego.
Do spawania aluminium i magnezu jak i ich stopów stosuje się
prąd naprzemienny, aby zrywać wysokotopliwą, plastyczną
warstwę utlenioną, która tworzy się na jeziorku spawalniczym
lub na materiale spawanym. Tworząca się warstwa utleniona
może prowadzić do niestabilności łuku elektrycznego, a co za
tym idzie, do uzyskania niskojakościowej, mechanicznie słabej
spoiny.
Kształt końcówek elektrod
Elektrody wolframowe należy zasadniczo szlifować podłużnie
ponieważ przebiegające poprzecznie rowki po szlifowaniu są
przyczyną niestabilności łuku elektrycznego.
Prąd spawania [A]
10 - 50
50 - 200
> 200
Końcówki elektrod przy spawaniu z prądem stałym muszą być
wyszlifowane na podobieństwo końcówki ołówka i takimi po-
zostawać. Przy tym, kąt końcówki elektrody zależy od natęże-
nia prądu spawania. W przypadku spawania z zastosowaniem
prądu naprzemiennego, wystarczy krawędzie elektrody tylko
lekko przeszlifować. Po krótkim czasie tworzy się końcówka
kulista lub lekko wypukła.
Jeżeli końcówki elektrod spawalniczych ulegają zanieczysz-
czeniu w styku z jeziorkiem spawalniczym lub pałeczką
spawalniczą, napawane fragmenty muszą zostać z ich po-
wierzchni całkowicie zeszlifowane i wykonane muszą zostać
nowe końcówki tych elektrod. Szlifowanie należy wykonywać
wzdłuż osi elektrody.
Kąt elektrody
15° - 30°
30° - 45°
45° - 75°
- 139 -
Publicité
